..กอดใจ..

เหมือนเว้งว้างกลางฟ้ามหาสมุทร
ร้าวรานทรุดฉุดไว้แนบใจหญิง
ดาวล้านดวงมองมาสบตาอิง
ร้อยดาวผิงมิเท่าอุ่นเถ้าฟืน..

มีใครบ้างเข้าใจในบทนี้
ความหมายมีที่สมและข่มขื่น
มิได้เป็นคนหวังกอดทั้งคืน
แค่เพียงยืนกอดใจที่ไร้เงา

ฟ้าสางแจ้งแต่งใจไปหน้าที่
ละไมมีรอยยิ้มเอมอิ่มเขา
แม้นอิดโรยโหยอ่อนพักผ่อนเนา
คำว่าเรา แท้จริงสิ่งลำพัง

กว่าจะหลับตาลงแทบหลงทิศ
ไม่สนิทหลับลึกคอยนึกหวัง
สักเพียงคนบ่นซึ้ง..คิดถึงจัง
หลับหรือยัง..หนาวลมห่มผ้าเลย

หรือมีแต่น้ำตาความว้าเหว่
หนาวลมเทมาให้..คนไกลเอ๋ย
สงสารไหม..ใครหนอขอกอดเกย
จูบทรามเชย..ก่อนลาห่มผ้านอน

เหมือนเว้งว้างกลางคืนคอยตื่นแจ้ง
บทแสดงนางร้ายดึงชายหมอน
หัวใจฉันนั้นอย่าแย่งลาจร
ฉันมาก่อนอย่าพรากเราจากกัน.

พิณจันทร์
๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๗

เพลง แค่ได้คิดถึง
<a href="Wkb_3IQdVcA" target="_blank">Wkb_3IQdVcA</a>