พยายามปรามจิตคิดฟุ้งซ่าน
ห้ามดวงมานสานต่อพอแล้วหยุด
ทุกช่วงกาลขานไปใจชำรุด
อุราทรุดทรวงซบพบน้ำตา
เหตุสมมุติฉุดฤทัยเฝ้าใฝ่ฝัน
พร่ำรำพันวันสวยด้วยหรรษา
รอคอยใครบางคนจนระอา
ปรารถนาคราคร่ำย้ำอกตรม
หวังมากเกินเพลินถ้อยด้อยฉงน
หวังยินยลรอยรื่นลืมขื่นขม
หวังสนิทชิดแนบแอบชื่นชม
หวังลมลมแล้งแล้ง..แสร้งร่าเริง
รินดาวดี
๖ กรกฏาคม ๒๕๕๖