โลกีย์ยากหลุดพ้น...........จริงนา

..................... นรก - สวรรค์

....ผู้หนึ่ง อยากรู้นัก.............เห็นประจักษ์ นรกสวรรค์
เทพพลัน บันดาลดล.............ยลเห็นห้อง ธรรมดา
โต๊ะยาว คาแค่สอง..............คลองไฟขวาง ห่างไว้
ทุกที่ให้ ส้อมช้อน...............อาหารร้อน น่ากิน
.....................................ยินผู้ ล่วงลับตื่น
ดังดุจคลื่น โทสา.................ต่อยตีมา มิหยุด
กายาทรุด ผอมโซ...............โผหาโต๊ะ ทันที
มีที่ หยิบยกซด..................ไฟปรากฏ เผาผลาญ
บ้างลนลาน หยิบช้อน...........หวังตักป้อน เข้าปาก
โลภอยาก ขาดสติ...............ช้อนส้อมสิ ยาววา
สุดหันหา ตักได้..................บ้างยึดใกล้ ปลายช้อน
กลับร้อนไหม้ ทันควัน............อดกัน ทั่วทุกคน
....................................บัดดล ห้องกลับว่าง
ที่ไกลห่าง แว่วเสียง.............สำเนียงเพราะ ขับขาน
มินาน คนกลุ่มหนึ่ง...............ดูผายผึ่ง สดใส
เดินไวว่อง ถึงพลัน...............พร้อมเพรียงกัน หยิบช้อน
ตักป้อน ฝ่ายตรงข้าม.............มิอวดกล้าม อวดโต
จึ่งมิโซ-อิ่มหนำ..................
.....................................ฉับพลัน ลำแสงไสว
กระจ่างใจ "ตื่นรู้"................"รักช่วย" สิบ่งผู้
นรกแล้ ฤๅสวรรค์

วรรค เพื่อให้ได้จังหวะ นักเรียนจะได้อยากอ่านมากขึ้น

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โลกีย์ยากหลุดพ้น...........จริงนา (อ่าน 4287 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้