ไปไหนไปด้วย ...siamzone.com

          ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ

ลำดับ ๑๔ กลบทดั่งนี้ชื่อ ตรีพิศพรรณ


☼☼ ข้อบัญญัติ
กำหนดอักษรซ้ำกันวัคละ ๓ อักษร หาจำเพาะที่ไม่

(หลวงนายชาญภูเบศร์ :: ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)



                                                                            ตรีพิศพรรณ


                                                                                           ๐ สังเวชจิตร์เอ๋ยจิตร์จิตร์เราหนอ
                          ไม่เจียมกายกายแก่ทำกายตะกอ                  ดีแต่ก้ออวดก้อก้อเกินนัก
                          เที่ยวสืบสาวสาวสาวที่สาวสวย                   เหนรูปรวยรื่นรวยสำรวยหนัก
                          ภอผินภักตร์พบภักตร์ประสารภักตร์           เวียรถามทักเขาไม่ทักขืนทักทาย
                          อันแสนทุกข์ทุกข์ด้วยรักษทุกข์หนักหนอ   อ๋อฮออ๋อใจอ่อน่าใจหาย
                          ไม่สมคิดเหมือนคิดคิดแทบตาย                  คิดถึงกายอายกายด้วยกายเกิน
                          จึงห้ามใจว่าใจใจอย่าจิตร์                            ไม่ควรคิดก็อย่าคิดจงคิดเขิน
                          ในตาเอ๋ยอย่าต่อตาตาจงเมิล                         อย่าเผลอเพลินไม่ควรเพลินอย่าเพลินแล
                          น่าชังปากหนอปากช่างปากสว่าง                ไม่ว่าบ้างไว้บ้างบ้างเลยแหล
                          จึงห้ามหูว่าหูหูอย่าแช                                 เหนสาวแส้เสียงแส้หมีแส้ไย
                          ถึงจะรู้ทำไม่รู้อย่าอวดรู้                              จงนิ่งอยู่อดอยู่อยู่จงได้
                          เอาปัญามาเปนยาเข้ายาไว้                          ไม่อดได้ยั้งได้จักได้อาย
                          หมีมิใช่หนุ่มอย่าทำหนุ่มหนุ่มจะสรวล      ไม่สมควรคู่ควรอย่าควรหมาย
                          กำหนดบทหมดบทบทพิปราย                   ชื่อตรีพิศพันพรรณรายพันนี้ เอย ฯ
                                                                      ฯ ๑๔ คำ ฯ



                             ขอบคุณครับ

                                
                            ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๗

                 ☼☼☼ หากมีสิ่งใดผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปผมขอน้อมรับผิด
                          และกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ


 

   ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ

ลำดับที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๘
กลบทสิริวิบุลกิตติชาดก ชื่อ ตรีพิธพรรณ์

☼☼ข้อบัญญัติ
กำหนดอักษรซ้ำกันวักละสามอักษร
หาจำเพาะที่ไม่ ดังนี้

☼☼☼อ้างอิง
กลบทตรีพิธพรรณ์ มีทั้งใน
กลบทสิริวิบุลกิตติชาดก
โดย :: หลวงศรีปรีชา(เซ่ง)

และประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ
โดย :: หลวงนายชาญภูเบศร์

                                                                กลบทตรีพิธพรรณ์


                                 นางศรียอดศรีศรีระมะดี                         อัญชุลียกชุลีชุลีสอด                  
                                 ขึ้นเหนือเศียรอ่อนเศียรน้อมเศียรทอด    พระกายกอดบาทร่ำร่ำรำพรรณ์          
                                 ว่าโอ้พระพระองค์พระทรงเกล้า             ผู้เปนเจ้าจอมเจ้ามิ่งสวรรค์
                                 จักละน้องน้องจักนองทเวศวัน               จักครวญครันโศกโศกแสนโศกทรง
                                 ชีวิตน้องนับนับจะนับวัน                        จักอาสัญสูญสูญจักสูญผง
                                 ในไพรวันวันเวศวนาดง                          พระองค์จงโปรดโปรดได้โปรดปราน
                                 อันโทสาโทโสแลโทสัง                          แต่เบื้องหลังเบื้องหลังจะหวังสมาน
                                 จักขอสมาสมาโทษสมาทาน                   ปัจฉิมะกาลวันนี้นี้นิรา

                                 ต่างต่างต่างสมาในการโทษ                    พระนงโพธละน้องน้องน้องหน้า
                                 เจ้าแลแลแลกลับจนลับตา                      ดั่งหัทยาแยกแยกจะแยกยับ
                                 เจ้ากลับหลังยังยังที่ยั้งหยุด                     พระทรงภุชเปลี่ยวเปลี่ยวเปล่าเปลี่ยวลับ
                                 อารมณ์วิบวิบวิบให้วาบวับ                    พระเหลียวลับแลลับมาลับนาง
                                 พระองค์อาจอาจองอาตมาท                   ดั่งสิงหราชเรืองราชนิราศทาง
                                 จากถ้ำแก้วห้องแก้วแท่นแก้วร้าง           นิราศนางแรมนางร้างนางจร
                                 ลงจากเขาข้ามเขาภูเขาเขียว                    สันโดษเดี่ยวเดินเดียวเดียวไพรสอน
                                 พระเดินทางเลียบเลียบทางออกทางจร   มาใกล้ดอนลุดอนถึงดอนดง

                                 นายพรานเห็นแลเห็นเห็นฤาษี                ยกหัตถ์ชี้นิ้วชี้ชี้ประสงค์
                                 ว่าโน่นมาที่มาเดินมาตรง                        คือว่าองค์คือองค์องค์ยศกิติ์
                                 พวกอำมาตย์หมู่อำมาตย์อำมาตย์พร้อม   เข้าแวดล้อมรอบล้อมล้อมรอบสนิท
                                 ลางบ้างตีบ้างด่าบ้างราฤทธิ์                    บ้างจับกฤชจับกระบี่จับตรีฟัน
                                 บ้างถือดาบถือโล่หถือโตมร                    เข้ารุมรอนรุมราญรุมหาญหั่น
                                 เลือดอาบหน้าอาบตาอาบกายัน               ประชุมกันชวนกันพากันมัด.


                                    ขอบคุณครับ

                                        
                                     ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๗
 
☼☼ หากมีสิ่งใดผิดพลาด ผมขอน้อมรับผิด
       และกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ