*บทกลอนและเพลงแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา*

"ชอบเพลงบรรเลงของ คุณ จำรัส เศวตภรณ์ ฟังเพราะดีค่ะ
เป็นเพลงบรรเลงสมาธิบำบัดและจะมีบทกลอนแทรกมาให้ด้วยค่ะเห็นบทกลอน
มีความหมายดีเลยนำมาฝากค่ะ"

บทเพลงแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา

  รอผู้กล้ามาเกิด ชูเชิดเกียรติแผ่นดินนี้
  เป็นคนดีของพระศรี อารยะเจ้ามณีกาล
  ปราบสิ้นมารจัญไร ที่ชอนไชและเผาผลาญ
  เพื่อสู่ยุคอุโฆษนาม พระศรีอารยะเมตรัย

เรือนไทยริมน้ำ

ริมฝั่งน้ำคลองแควมีเรือแจวมีเรือจ้าง
  ไก่ขันเมื่อฟ้าสางควันพร่าพร่างจากในครัว
  ระฆังวัดดังหง่างเหง่งเขตมณฑลระงมทั่ว
  เรือนน้อยลางสลัวใต้ไอคลุ้งของหมอกบาง
  วีถีไทยใสสะอาดเป็นพันธุ์ชาติวิจิตรศรี
  เป็นความงามความพอดีที่มั่งมีด้วยสุขสันติ์
  เกื้อกูลด้วยน้ำใจมีสิ่งใดก็แบ่งปัน
  พืชผลสรรพันไม่แย่งแบ่งแข่งทำลาย

ตราบลมหายใจสุดท้ายบอกลากิ่งโศกเมื่อพลบค่ำ

ณ ลมหายใจสุดท้ายเมื่อลาโลก
จงละโลกอย่างชนะและองอาจ
สร้างไว้ด้วยกรรมดีดังพลีชาติ
อย่าให้ขาดตกอบายอันเร่าร้อน
เมื่อกิ่งโศกไหวเอนก็เจนจบ
นายทวารเปิดทำนบทำเนียบก่อน
กรรมใดดีกรรมใดชั่วแบ่งเป็นตอน

ในวันนอนลาลับไม่กลับคืน

น้ำค้างบนใบบัว

กลางบึงใสบัวน้อยก่อกำเนิด
แสงบรรเจิดเลิศล้ำธรรมรัตน์
เป็นสาวกพระสัมมาอรหัต
มาประกาศธรรมสัจพระภาคเจ้า
พระค้นพบเส้นทางแห่งสายกลาง

เป็นหนทางละกิเลสที่แผดเผา
หลุดจากบ่วงพญามารอันมัวเมา
น้อมใจเข้าสมาบัติสัมโพธิญาน

วาดฟ้า ระบายดาว

มีดาวจิตเป็นพู่กัน มีความฝันเป็นจานสี
  วาดฟ้าเริงระวี ระบายสีแต้มดาวดวง
  วาดโลกให้เป็นโลก ไร้ทุกข์โศกโลภหลอกลวง
  เสร็จสรรพบรรลุล่วง ปลดโซ่ตรวนและบ่วงมาร

ห่วงหาอาทร

   ห่วงหาและอาทร คืออาภรณ์ของชีวิต
  ประณีตบรรจงวิจิตร มิดชิดเรียงร้อยจิตใจ
  สะทกอ่อนไหวดวงตา เมื่อคราหัวใจโหยไห้
  อ่อนแอเข้มแข็งเพียงไร ห่วงอาทรครองใจทุกคน

ขอบคุณภาพจาก Internetและคลิปจากยูทูป

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บทกลอนและเพลงแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา (อ่าน 4005 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้