โอ้ดวงใจดวงนี้ไม่รักดี
มักหลีกหนีไปไกลเหลือหลาย
แม้นความรักทักซ้ำจวนเจียนตาย
น่าเสียดายชอกช้ำระกำตรม
หากความรักฟังข้าขออ้อนวอน
ร่ายบทกลอนกวีที่แสนขม
ดั่งรักมั่นภักดีแค่สายลม
ช่างระทมทนฝืนนักอกกลัดหนอง
กล้ำกลืนรักร่ำโศกาดูอาวรณ์
ทุกบทตอนจาบัลย์หนักยอมเป็นรอง
ใช้ความดีเอาชนะมิสมปอง
ไร้คู่ครองเป็นเธอใจโทรมโทรม
ปทุมมาลย์
