.
...ตั้งใจ....กลอนกลบทธงนำริ้ว (กลอนเก้า)
.
อิดอิดออด กอดตำรา ปีกว่าไว้
ปล่อยปล่อยให้ จินตนา ร้างลาศิลป์
ดั่งดั่งวาง ใจลางเลือน มิตรเพื่อนจินต์
แท้แท้ริน แอบฝึกหัด ถนัดความ
.
ใดใดล้วน มากมายมี ที่กำหนด
มองมองหมด ก็ยังเห็น เป็นสนาม
ต่างต่างก็ ต่อกลอนจด ล้วนงดงาม
เดินเดินตาม มุ่งมั่นไป ตั้งใจเรียน
.
ทุกทุกท่าน คือครูกลอน สั่งสอนให้
แต่แต่ไม่ ได้เอ่ยนาม ทุกยามเขียน
หลายหลายท่าน กระตุ้นใจ ให้พากเพียร
ค่อยค่อยเจียน เวียนมาบอก มิออกตัว
.
จดจดมอง ปองงานงาม ติดตามแนบ
จ้องจ้องแอบ แทบไม่เห็น เป็นสลัว
แบบแบบว่า ถ้าเขียนผิด ยังจิตกลัว
คิดคิดรัว กลัวมากไป มิได้งาน
.
มั่วมั่วไป ไม่งดงาม ครูถามหา
ห่างห่างเหิน เดินตำรา ครูมาขาน
ร่ำร่ำเรียน ให้จงดี ทุกที่กานท์
วันวันอ่าน ท่องตำรา จงอย่าวาง
.
กราบกราบลง ทุกอักษร เป็นกลอนกล่าว
พร่างพร่างพราว คราวแรกเริ่ม ประเดิมสร้าง
เตาะเตาะแตะ เขียนแปะครู ผู้นำทาง
ตาม ตามอย่าง ครูเขียนให้ ตั้งใจเอย.
.
พิณจันทร์
๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
.................................
*ข้อความข้างล่างนี้พิณจันทร์คัดลอกมาจากตำราครูกลอนรวมฉันทลักษณ์ไทย 108 กลบท แดนคนธรรพ์ คุณอา อาจารย์ธนุ เสนสิงห์ ซึ่งพิณจันทร์ยึดถือเป็นครูต้นแบบและตัวอย่างค่ะ
*กลอนกลบทธงนำริ้ว ต้นฉบับเดิม จารึกวัดพระเชตุพนฯเป็นกลอนแปด
ศิริวิบุกิตติ์ หลวงศรีปรีชา(เซ่ง) เป็นกลอนเก้า
..กำหนดให้ ซ้ำคำ 2 คำต้นวรรค ทุกวรรคไป
.........
กราบครูต้นแบบ
กราบครูไหว้ครูผูู้ชี้แนะค่ะ
...ต่ายค่ะ...
