เย็นเช้าบ่ายมิวายคิดจิตเรียกหา
ทุกเวลาคลั่งไคล้ใจเฉลย
ยังห่วงหาอาวรณ์ดังก่อนเคย
มิกล้าเอ่ยฝากรักสุดหนักใจ
เธอเปิดใจให้เห็นเช่นวันนี้
สุขฤดีท่วมอุราจะหาไหน
แม้ตัวห่างทางชีวิตเปลี่ยนผิดไป
ยังเยื่อใยวอนเทพไท้ให้หวนคืน
เหมือนเมฆหมอกเปิดฟ้าจ้าสว่าง
ส่องนำทางเดินคล่องมิต้องฝืน
เพียงน้อยนิดแค่กึ่งถึงมะรืน
ใจกายชื่นเหลือคณาสุดปรารมภ์
แต่กลัวจริงกลัวใจยังไหวหวั่น
กลัวเร็ววันหัวใจให้ขื่นขม
กลัวคำมั่นสัญญาฝากฟ้าลม
กลับจ่อมจมดังเป็นเหมือนเช่นเคย
ประทีป วัฒนสืทธิ์
17 กันยายน 2556
