ธรรมชาติ
ยามแสงระวิสาด   นภพาดสว่างสม
วาโยก็แวะพรม     สุขตื่นระรื่นใจ

หมู่มวลสกุณา        หทยาจะจรไกล
โอ้งามศิวิไลซ์       มนะรับประดับมา

เห็นความบริสุทธิ์    ภณะหยุดและตรึงตรา
จึงกลั่นรุจิรา           นยล้ำสงบจินต์

สิริวตี

ร้อยรสบทศรี       คณะนี้ก็มีค่า
เพียงฉันท์ครุมา  ดุจเสกวิเวกวอน

จึงเรียงรติรส      สิริพจน์เชลงสอน
วางทางดนุจร     จิตะชวนมิควรเมิน

สิริวตี
 

คณะ = คณะคำของฉันท์