...เช้าค่ำกายจิตเฝ้า..................ใฝ่คะนึง
การกิจเหมาะควรพึง...............เพาะพร้อม
ตายประดุจวาบแสงถึง.............ทุกเมื่อ
ประพฤติชอบสิน้อม................แน่ฟื้น บ สูญ

...วารวันสูรย์สว่างร้อน.............ละลายตน
เผาพละพลังชีพจน.................จักม้วย
เป็นแหล่งแห่งชีพดล...............แด่สิ่ง..สรรพเฮย
แท้"รัก"ต้องประจักษ์ด้วย.........เด่นล้ำ"กระทำ"เสมอ