@..เสียงของฉัน..@
{ กลอนกลบทสยามมณี บัญญัติโดย อ. อภินันท์ นาคเกษม }
เสียงผู้คนก่นด่าเก่าพาหงอ
ผู้เฒ่าหนอนำพาท่านล้าหลัง
ขุดคุ้ยสิ่งเคยทำซ้ำประดัง
และที่ยังโครงการมากงานรอ
เสียงผู้คนก่นด่าผู้มาใหม่
ที่บางใครต้องการงานร้องขอ
อนาคตวาดฝันสรรค์ทอ
มิเติมต่อเก่าจริงตัดทิ้งไป
เสียงของเขาประดังแข่งดังลั่น
เสียงพี่น้องของฉันนั้นอยู่ไหน
เขาเอาเสียงของฉันทำอะไร
แล้วทำไมไม่เห็นเป็นสำคัญ
เสียงของฉันยิ่งใหญ่ใครก็รู้
แม้ยินอยู่ไร่นาก็พาหัน-
มากราบไหว้ร้องขอ ขอเสียงกัน
ของกำนัล กระดาษวาดให้ดู
เสียงของฉันจากไปมอบให้เขา
หวังแลกเอาพัฒนานำพาหรู
เสียงของฉันดังก้องพี่น้องกู
แต่อยู่อยู่หายสิ้นแม้ยินเบา
เสียงของฉันหายไปยินใครว่า
เดินทางมายิ่งใหญ่ให้เลือกเขา
คนพาไปคงลืมมิปลื้มเรา
ยินว่าเเล่า..เสียงดังนั่งสภาฯ
พิณจันทร์
13 มิถุนายน 2562
*********************
* กลอนกลบท สยามมณี
ข้อบัญญัติ : กำหนดพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือภายในแต่ละบท บังคับคำท้ายของวรรคแรก กับ คำท้ายของวรรคสี่ สัมผัสสระเดียวกัน (เช่นเดียวกับสยามมณีฉันท์ ๘)
.
(กลอนกลบทสยามมณี บัญญัติแผนผังโดย อ.อภินันท์ นาคเกษม เจ้าของรางวัลบทกวี สพฐ. ปี ๒๕๕๕