~หน้าที่ ชีวิต~

~หน้าที่ ชีวิต~

ทุกหยาดหยดน้ำตาไร้ผ้าผืน
มาหยิบยื่นดูแลแม้ผ้าผวย
มาห้อมห่มพรมหนาคราระทวย
มาคอยช่วยห่มใจคราไหวเอน

ทุกหยาดรินสิ้นหวังคราพลั้งพลาด
มิสามารถเลือกทางดั่งกางเขน
มากหนทางชี้ชัดมิจัดเจน
หรือกรรมเวรเด่นชัดจึงจัดมา

ทุกหยาดเหงื่อเพื่อใครที่ไหลหลั่ง
มิหยุดยั้งทำไมให้หนักหนา
ยังไม่พอให้สุมทุ่มกายา
หมดเวลาแค่ไหนถึงได้พอ

จะให้กล้ำกลืนกันกี่วันหาย
จะให้พ่ายกี่หมองให้ร้องขอ
จะให้คอยนานไหมที่ให้รอ
เมื่อไหร่หนอ..ท้อใจถึงได้ยิน

ทุกหยาดหยดรดใจมีใครหมาย
มาห่มกายหมายใจเมื่อได้ผิน
ความสบายไม่มีที่ยลยิน
มองฐานถิ่นลำบากมากเหลือเกิน

รินมาเถิดน้ำตาอย่าล้าถอย
หลั่งมาคอยล้างใจอย่าได้เขิน
เมื่อหน้าที่ชีวิตไร้สิทธิ์เมิน
อยู่เผชิญด้วยกันจวบวันตาย

พิณจันทร์
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~หน้าที่ ชีวิต~ (อ่าน 11846 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้