พิษโควิด
__________

ด้วยโควิตจึงปิดทางทั่วทุกหน
จนผู้คนผ่านไปไม่ได้หนา
ต้องลำบากยากแค้นแสนระอา
หาข้าวปลาเพื่อทำกินสิ้นหนทาง

บางหน่วยงานมีของแจกแบกไปทั่ว
คนทำครัวคอยอยู่ดูตาขวาง
กินมาม่าเวียนไปให้เลือนลาง
ตอนอยู่ว่างงานไม่มีโศกีจริง

บนถนนหนทางดูงามเหลือ
ไม่น่าเชื่อโล่งไปในทุ่กสิ่ง
ใครสัญจรที่แห่งใดให้ประวิง
เหมือนโลกนิ่งหยุดอยู่ดูกระไร

พิษโควิดคิดไปน่าใจหาย
วันเชื้อคลายหวังดำรงคงอยู่ไหว
หากหมดพิษโควิดร้ายทำลายไป
ขอจงได้ร่วมจิตคิดช่วยกัน

เศรษฐกิจโดยพิษไข้ให้น่าขำ
แสนระยำเมื่อไรฟื้นคืนสุนสันต์
จะเขียนกลอนสุดซึ้งถึงทุกวัน
ที่สำคัญรักษาตัวอย่ามัวเพลิน

มนตรี  ประทุม (2)
๑๔ เม.ย.๖๓

 

กิ่งรากเหง้าเฉากลายสลายต้น
เคยออกผลใบดอกหลุดลอกหาย
ทิ้งซากรกปรกพื้นต้นยืนตาย
ดั่งชีพวายวอดวับ..มอดดับลง

มิเนิ่นนานผ่านวสันต์แปรผันเปลี่ยน
ต้นอ่อนเวียนขจีสีเขียวส่ง
คราจนยากลำบากขื่นทุกข์ฝืนปลง
รอฝนหลง..ลงบ้าง...เปิดทางดี


ทุกวิกฤต ไม่ทุกข์ตลอด  ยามเมื่อสายฝนร่มรื่นตกลงมา  พรรณไม้เขียวขจีก็พร้อมให้ชีวิตดำเนินต่อเสมอครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนและทุกปัญหาที่กำลังเผชิญนะครับ

ขออภัยที่ไม่ได้ต่อสัมผัสครับ

Jannjao