..ขอบพระคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
~"กาลครั้งหนึ่ง..ในกรอบสี่เหลี่ยม?"~
๏
๏ มีสองคนปลื้มฤดีที่ตรงนั้น
มีความฝันอำไพใยห่วงหา
มีความรักเรืองรองผ่องโสภา
มีเวลาให้กันยันรุ่งราง
๏ มีความหลังให้ย้อนตอนหักเห
มีน้ำเทจากตาบ่าจนสาง
มีครั้งหนึ่งปล่อยใจไม่อำพราง
มีมือวางข้างรูปจูบเลื่อนลอย
๏ จวบครึ่งปีฉันรู้ดูที่รูป
จนร่างซูบซีดบ้างอย่างคนหงอย
ก่อนจูงกันเดินล่าช้ารอคอย
ต่างใช้ถ้อยสบตาสื่อหากัน
๏ ในครั้งหนึ่งครั้งนั้นในกาลล่วง
เรื่องทั้งปวงเธอหาปรึกษาฉัน
ร่างที่เช็ดน้ำตาเธอจาบัลย์
ณ วันนั้นฉันซับรับทุกข์เธอ
๏ อาจจะเจ็บไปบ้างข้างผู้รับ
คราวเธอปรับทุกข์ใจไว้เสมอ
ว่าชายหนึ่งทำร้ายให้ต้องเจอ
รักจนเพ้อแต่เขาฉันเข้าใจ
๏ เช็ดน้ำตาให้เธอเผลอหลงรัก
ทั้งหยิบควักรักที่อารีให้
กรอบพยานที่เห็นเน้นห่วงใย
ภาพรักใครสุดท้าย..ไยเธอลืม๚ะ๛
ระนาดเอก
ปล.เป็นผลงานเก่าเมื่อครั้งเริ่มเขียนกลอนใหม่ จึงมีชิงสัมผัสบ้างครับ!!
