~“ขี้แมลงวัน..กับอัศจรรย์เสน่ห์”~

~“ขี้แมลงวัน..กับอัศจรรย์เสน่ห์”~

๏

๏ สบตาเธอทีไรแล้วใจหวิว
หน้าผากคิ้วแก้มผ่องยามต้องแสง
ปากเจื้อยแจ้วช่างอ้อนฤทธิ์ร้อนแรง
นารีแปลงหรือไร..ดั่งร่ายมนต์

๏ แอบพิศรอบวงหน้า! หาสาเหตุ
อยู่ใกล้เนตร!นี่เอง..เปล่งส่งผล
เจ้าเม็ดน้อยหางตา! ที่คร่าดล
ชายทุกคนจะหลง..จนงงงวย

๏ ขี้แมลงวัน! ซึ่งพรหมระดมแต้ม
เป็นของแถมแกมโฉลก! ดุจโชคช่วย
ส่งประกายเสน่หา..พาระทวย
เธอจึงฉวยฉกใจ..ชายง่ายนัก

๏ ขี้แมลงวันขี้อ้อน! จุดอ่อนไหว
เสน่ห์จึงทำให้..ใครอกหัก
โรแมนติกทว่า! แฝงน่ารัก
พี่ประจักษ์ในฤทธิ์..พิษสงแล้ว

๏ ไม่ว่าเธอจะนั่ง! ดั่งนางหงส์
โปรยยิ้มส่ง! ประกายก็ใสแจ๋ว
จะกรีดกรายยั่วยวน..ก็ล้วนแพรว
จนอยู่แถวหน้าเสมอ..เมื่อเจอชาย

๏ สบตาเธอทีไร! ให้ชวนฝัน
เพราะฤทธิ์ขี้แมลงวัน..นั้นโชนฉาย
ส่งหน้าเธอลอยเด่นมิเว้นวาย
ทำพี่พ่ายแพ้เสมอ..หากเผลอมอง๚ะ๛

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~“ขี้แมลงวัน..กับอัศจรรย์เสน่ห์”~ (อ่าน 3364 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้