..ขอบพระคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..
~“กลอนเปิ่นๆ”~
๏
๏ เราเคยเรียงอักษรเป็นกลอนหวาน
เมื่อแรกสานงานฝันวรรณศิลป์
จากมอต้น! ด้นคำพร่ำกวิน
ช่วงคุ้นชินชอบกลอน..ย้อนทรงจำ
๏ จดหมายรักยามมิตรประดิษฐ์สรรค์
มักลอกกลอนเรานั้น! วันยังค่ำ
ท้ายจดหมายแนบกลอนอ้อนน้ำคำ
เราจึงร่ำสุนทร..กลอนเพราะมิตร
๏ ขอแค่เพื่อนสมหวัง! ในครั้งนั้น
เราจึงสรรคำสวยช่วยลิขิต
รักหลายคนสมหวังควงนั่งชิด
ผลสาวติดคำหวาน..งานของเรา
๏ กลอนจีบสาวแก้มแดง!..เริ่มแผลงฤทธิ์
ประกาศิตอาจารย์! งานจึงเข้า
สู่นักกลอนโรงเรียนเวียนขัดเกลา
ผลสู่เป้าคว้าถ้วย!..ด้วยงานกลอน
๏ จึงชินคำซึ้งซึ้ง! ซึ่งขายฝัน
หวังสักวันสาวรัก!จักใจอ่อน
เพียรละเมียดละไมให้บังอร
อาจจะค่อนโบราณ..สารจากใจ
๏ แต่กลายเป็นตลก!..เหมือนตกยุค
เธอขำมุก!..อนิจจา..ล้าสมัย!!
กลอนเปิ่นเปิ่น! ช่างเชย-ล่วงเลยวัย
เพราะเขาใช้แคปชั่น..จีบกันแล้ว๚ะ๛
ระนาดเอก
