สมัยอัศวิน


กาลครั้งหนึ่ง พระราชาเจ้าแคว้นทรงปกครองโดยทศพิธราชธรรมมาช้านาน
พระองค์ทรงมีพระราชธิดาสองพระองค์
พระองค์โตทรงมีพระปัญญาเฉียบแหลม แต่ไม่ใคร่แข็งแรงนัก
พระองค์เล็กทรงพระปรีชาสามารถด้านการทหาร เป็นที่ยอมรับในหมู่ขุนศึก

และแล้ววันหนึ่ง เจ้าน้องต่างพระมารดาของพระราชา
ทรงร่วมมือกับเหล่าขุนนางกลุ่มหนึ่งทำการรัฐประหาร
ลอบปลงพระชนม์พระราชา แล้วเข้ายึดอำนาจการปกครอง

ขณะนั้น เจ้าหญิงองค์เล็กทรงฝึกทหารอยู่ที่ค่าย
พระองค์ทราบข่าวจากทหารคนสนิท จึงหลบหนีไปได้
เจ้าอาได้แต่นำตัวเจ้าหญิงองค์โตมาคาดคั้น
"เจ้าจงมอบพระราชลัญจกร และเครื่องราชกกุธภัณฑ์มาเสียแต่โดยดี
หาไม่ เจ้าจะต้องได้รับความอับอายขายหน้า
ข้าจะขึ้นครองราชย์ และประกาศแต่งตั้งเจ้าเป็นราชินี"
และเหตุการณ์ก็เป็นเช่นนั้น

การปกครองของพระราชาองค์ใหม่ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นนัก
แรกเริ่มก็มีกองทหารบางกรมกองกระทำการต่อต้าน
ต่อมา กองกำลังนำโดยเจ้าหญิงองค์เล็กประกาศต่อสู้ล้มล้างพระราชา
แต่ด้วยกำลังพลและอาวุธมีน้อยกว่า จึงไม่สามารถต้านทานไหว
ที่สุดก็ปรับเปลี่ยนเป็นขบวนย่อย ๆ กระทำการใต้ดิน

ฝ่ายเจ้าหญิงองค์โต นับแต่ทรงได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นพระราชินี
พระองค์ไม่เคยปรากฏพระองค์ในที่ใดเลย

ขบวนการใต้ดินได้เกิดขึ้นไปทั่ว ในหัวเมืองรอบนอก
ยิ่งเมื่อมีข่าวลือสะพัดว่า หัวหน้าขบวนการก็คือ เจ้าหญิงองค์เล็ก
ประชาชนจึงให้การสนับสนุน มอบข้าวปลาอาหารให้มากมาย
นับวันกำลังพลก็เพิ่มมากขึ้น ๆ สามารถทำการสู้รบยืดเยื้อได้ยาวนานขึ้น
อาวุธยุทโธปกรณ์ก็เริ่มทัดเทียมกับฝ่ายพระราชา
ที่สุด ก็สามารถบุกยึดเมืองสำคัญได้หลายเมือง

หัวหน้าขบวนการใต้ดินได้ออกประกาศให้พระราชินีสละพระอำนาจเสีย
หาไม่ หากแพ้ศึกจะถูกโทษประหารสถานเดียว
แต่ก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ จากฝ่ายพระราชินีเลย

เวลาผ่านไปเป็นเดือน แล้วก็เป็นปี ฝ่ายใต้ดินยิ่งทียิ่งทวีความเข้มแข็ง
และแล้ววันหนึ่ง ปรากฏข่าวแพร่สะพัดไปทั่วว่า
"หัวหน้าใต้ดินเสียชีวิตแล้ว ๆ"
ข่าวนี้ยิ่งทำให้ประชาชนโกรธแค้นเพิ่มมากขึ้น
หันไปให้ความช่วยเหลือพวกใต้ดินกันอย่างล้นหลาม
ในไม่ช้า กองกำลังใต้ดินก็ปรากฏเป็นกองทัพใหญ่เข้าปิดล้อมพระนคร

หลังจากโหมโจมตีระลอกแล้วระลอกเล่า ทั้งกลางวันกลางคืน
ที่สุด เมืองพระนครก็ถูกตีแตก แต่พระราชาหนีไปได้
ข้าราชการฝ่ายพระราชาก็ถูกจับกุมคุมขัง รอการสอบสวนต่อไป

ในสถานที่ลับแห่งหนึ่ง มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งยืนรวมกันด้วยทีท่าอันสำรวมยิ่ง
คนหนึ่งได้ก้าวออกมา ถวายความเคารพพร้อมกับกล่าวรายงานว่า
"พวกเราได้กระทำตามพระประสงค์ของพระองค์ สำเร็จทุกประการ
"ได้ดำเนินการจนบ้านเมืองเข้าสู่ความสงบสุข ประชาชนทั่วทุกแห่งได้รับความช่วยเหลือ
"พวกเราได้จัดการเลือกตั้งผู้สำเร็จราชการและฝ่ายต่าง ๆ เข้าบริหารแผ่นดินอย่างเหมาะสมครบถ้วน
"ล่าสุดก็สามารถจับกุมพระราชาได้ รอการพิจารณาคดีอย่างเที่ยงธรรมต่อไป
"สำหรับหัวหน้าขบวนการก็ได้จัดพิธีอย่างสมพระเกียรติ"

"เราขอขอบคุณพวกท่านทุกคนที่อดทนความอัปยศอดสูนานานับประการ
"กระทำการอย่างเข้มแข็งยาวนาน จนทุกอย่างได้สำเร็จลง
"โดยมิได้หวังลาภยศสรรเสริญใด ๆ ขอบรรดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงอำนวยพรแก่ทุกท่านเทอญ"