...อานาปานสติ...

...อานาปานสติ...

(โคลง ๔ สุภาพ)
อานาปานสติเฝ้า............เพียรชม
เข้าออกสั้นยาวลม..........หยั่งรู้
ปลอดความคิดอารมณ์...สงบ
บังเกิดกลางใจผู้.............แจ่มแจ้งกระจ่างขันธ์

ทวนลมลุถ่องแท้.............สมาทาน-
ศีลวัตรเคร่งครัดฌาน......เชี่ยวใช้
นำพาประหัตประหาร......กิเลส
ผนึกปัญญาไซร้..............ดับสิ้นสังสาร์

(กลอน ๘)
ทุกห้วงลมหายใจ ให้รู้สึก
ทุกตรองตรึก วาบไหว ใช่แก่นสาร
ทุกนาที อย่าหลง พะวงนาน
ทุกเคลื่อนวาร สติรู้...อยู่ไหมเออ

(กาพย์ยานี ๑๑)
อานาปานสติ.................ทอดดำริมิไผลเผลอ
พลัดหลงพะวงละเมอ......เพ้ออดีตอนาคต
สมถกรรมฐาน................ฝึกเชี่ยวชาญบริบท
วิชชาคุณาพรต...............อัปปนาสมาธิ

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
รู้ลมวิตกกระจะวิจาร.......ปิติซ่านระรึงทรวง
เอกัคคตาคติมิลวง.........รุจิเรขอุเบกขา

(พระสูตรของท่านเว่ยหล่าง)
“...ในระหว่างนั้น พระสังฆปรินายกหวางยั่น
ได้มีประสงค์จะมอบตำแหน่งของตนให้กับศิษย์
ผู้ที่แต่งโศลกได้เข้าถึงธรรม
ในกาลนั้นศิษย์เอกของท่านสังฆปรินายกหวางยั่น
ชื่อว่า ชินเชา ได้แต่งโศลกไว้บนกำแพงทางเดินดังนี้

...กายของเราคือต้นโพธิ์
ใจของเราคือกระจกเงาใส
เราเช็ดมันโดยระมัดระวัง ทุกชั่วโมง
และไม่ยอมให้ฝุ่นละอองจับ...

ซึ่งต่อมาท่านเว่ยหล่างได้อ่านโศลกนี้ ได้ค้นพบว่า
โดยจิตเดิมแท้แล้วนั้น โศลกที่ถูกต้องควรเป็นดัวนี้

...ไม่มีต้นโพธิ์
ทั้งไม่มีกระจกเงาอันใสสะอาด
เมื่อทุกสิ่งว่างเปล่าแล้ว
ฝุ่นจะลงจับอะไร?

โศลกนี้ถูกใจ สังฆปรินายกหวางยั่นเป็นอย่างมาก
ท่านจึงได้มอบ วัชรสูตร จีวร และบาตร
อันเป็นเครื่องหมายแห่งการสืบทอดสังฆปรินายก
แก่ท่านเว่ยหล่าง...”

ที่มา:
https://th.m.wikipedia.org/wiki/สูตรของเว่ยหล่าง

Soul Searcher
Inspired to write 29/11/2020

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...อานาปานสติ... (อ่าน 2824 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้