Username:
Password:
หน้าแรก
ห้องสนทนา
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..
>>
บทกลอนไพเราะ
>>
กลอนเศร้า
>>
“ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: “ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว” (อ่าน 329 ครั้ง)
0 สมาชิก
และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
msp.
หนึ่งวินาทีในหัวใจคน..ไม่เท่า
บรรณารักษ์
ออฟไลน์
กระทู้: 978
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณ คือรางวัลอันยิ่งใหญ่
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
“ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
«
เมื่อ:
25 มกราคม, 2568, 11:19:30 PM »
หน้าแรก
“ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
“ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
รักกำเนิดเกิดแจ้งแก่แหล่งไหน
ก็แปรธาตุผันไวไปตามจิต
ประสบการณ์ของใจไปทุกทิศ
เธอลิขิตนิยามสื่อความใด
รักเมื่อรุ่งพุ่งสูงดังยูงหงส์
พิลาสเลื่อมบรรจงทรงสดใส
เป็นดังแสงสูรย์ส่องผ่องอำไพ
รัศมีแสงไล่ไต่เมฆา
เป็นดั่งเช่นดวงดาวพราวระยับ
มานประทับจันทร..บวรหา
เฉกน้ำค้างฉ่ำมานจากม่านฟ้า
หรือหมอกคราอรุณอันกรุ่นทรวง
เมื่อเวลาผันได้..ใจเปลี่ยนทิศ
เคยลิขิตว่าพราว..ถึงคราวร่วง
ความหวามไหวในรักเคยตักตวง
จบสิ้นช่วงความหวานพลันจืดจาง
รักเคยชัดนัยนาคราประจักษ์
เริ่มคลอนหลักอ่อนไหวในความต่าง
เป็นดังเช่นความฝันอันเลือนราง
ค่อยค่อยบางแผ่วเลือนเคลื่อนกลายเงา
เป็นธุลีฟุ้งไกลในเวหาศ
จบประกาศนิยามเกิดความเศร้า
เรียกอาการ “อกหัก” ยากทุเลา
ต้องสูดเอาพิษร้ายให้กล้ำกลืน
ทุกอณูอารมณ์ระดมโศก
เกิดวิโยคเป็นฝุ่นวุ่นวายฝืน
รักสลายกลายไปไม่กลับคืน
ท้ายก็ยืนลำพังอย่างเดียวดาย
อนุภาคทะลวงใจ..ยกให้ “รัก”
คราว"อกหัก"หนักยิ่งยิงเป้าหมาย
เจาะอณูเนื้อมานควั่นทลาย
ดับสลายกลายกรุ่น..เป็นฝุ่นแล้ว
masapar
สร้างแต่มลภาวะต่อใจ ค่า PM ฝุ่นรักท่าจะเล็กกว่า 2.5 เยอะ
บ้า ๆ บอๆ กลอนก็พลอยบ้าๆบอๆ ไม่รู้อารมณ์ไหนเหมือนกันค่า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
กวินพัฒน์
,
พิกุลแก้ว
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"masapaer"ค่ะ~
~สติตัวเดียวก็เอาอยู่~
กวินพัฒน์
นักกลอนผู้มีไฟ
ออฟไลน์
กระทู้: 211
|
|
Re: “ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
«
ตอบ
#1 เมื่อ:
26 มกราคม, 2568, 08:12:47 AM »
หน้าแรก
Re: “ความรักของฉัน..มันเป็นฝุ่นไปแล้ว”
ผมคงเป็นหนึ่งในขยายฝุ่น
ให้คละกรุ่นอากาศสาดเป็นแถว
มลพิษเกลื่อนฟุ้งทั่วคุ้งแคว
เกิดจากแห้วอกหักดูหนักใจ
รักของผมเป็นฝุ่นหมุนเคว้งคว้าง
มิรู้ทางราบลงคงมิได้
มันล่องลอยร้างค่าฝ่าลมไป
จะทั่วไทยแล้วมั้งยังไม่ชิน
กวินพัฒน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
พิกุลแก้ว
บันทึกการเข้า
~๏รวมทุกสำนวนของ"กวินพัฒน์"ครับ๚ะ๛
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บทกลอนไพเราะ
-----------------------------
=> กลอนรัก
=> กลอนเศร้า
=> กลอนคิดถึง
=> กลอนงอนง้อ
=> กลอนคลายเครียด
=> กลอนให้แง่คิด
=> กลอนอวยพร
=> บทประพันธ์อันน่าประทับใจ
=> กลอนเปล่า
=> เรื่องสั้น แนวนิยาย
-----------------------------
อารมณ์กลอน
-----------------------------
=> การใช้งานบอร์ด-แจ้งปัญหา
=> สมาชิกแนะนำตัว
=> สารบัญกลอน สมาชิกกลอน
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์
=> โคลง
=> ฉันท์ กาพย์ ร่าย
=> กลบท
=> คำคมอารมณ์กลอน
===> หมวดความรัก
===> หมวดเศร้า - อกหัก
===> หมวดการให้แง่คิด
===> หมวดคลายเครียด
-----------------------------
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน
-----------------------------
=> ห้องศิลปวัฒนธรรม
===> หมวดการท่องเที่ยว
===> หมวดอาหาร
===> หมวดศิลปกรรม
=> กระดานประชาสัมพันธ์สำหรับสมาชิก
=> คุยได้ทุกเรื่อง
=> ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง
=> ขอความช่วยเหลือในการแต่งคำประพันธ์
-----------------------------
กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์
-----------------------------
=> ห้องประกวดคำประพันธ์
กำลังโหลด...