นักกลอนหนุ่มหมดไฟ(ต่อกลอนนะ..คิดไรรู้นะ555) คริๆๆๆๆ...
 

พี่จั่นเจา มาก็ดีแล้วค่ะ  อยู่เป็นเพื่อนลุง วางกลอนเยอะๆนะคะ จะตามอ่าน^^

 

จ้าขอบพระคุณจ้า .... ลุง ( ตามวตีว่าไว้นะ )  คงมีป้าอยู่เป็นเพื่อนแล้วน่ะ   เหลือแต่...พี่  ยังไม่มีใครเลย  วตีสนใจเปล่าล่ะ  55555

และ ท่าน  Soul Searcher ผมขออนุญาติเรียกว่า............  ท่านผู้ใหญ่หัวใจเด็ก  น่ะครับ เพราะ  คนอารมณ์ดีอย่างท่าน  หน้าใสอ่อนวัยเสมอๆน่ะ 


เป็นผู้ใหญ่ใจเด็กมิเก๊กหล่อ
ท่านเกื้อก่อสืบสานในงานศิลป์
กาพย์กลอนแต่งแข็งขันขยันกวินท์
ชนได้ยินลือชื่อระบือนาม

หญิงวตีลีลาเธอน่ารัก
จินต์ประจักษ์สุขุมแต่ซุ่มซ่าม
เตะแข้งขาถาโถมวิ่งโครมคราม
วตีตามชื่อแม่ตั้งมิยั้งมือ

( เด็กๆคงโดนคุณแม่ตีประจำน่ะครับ  555 )

จั่นเจา

โถๆๆ.....ลุงน่ะ ต้องดูแลอย่างดี ขาดยามิได้เดี๋ยวอาการท่านจะหนัก  ส่วนพี่จั่นเจา....สาวๆสวยๆในนี้ ตรึมคร้าาาา....สำหรับวตีไม่มีหัวใจไว้สนใคร 555555555

 

รจน์ร่ายเรียงริน       ยินคำเว้าวอน
เอื้อนเอ่ยออดอ้อน   ป้อนวรรณศิลป์

หากมิเดียดฉันท์    ขอปันสุบิน
ทุกพจน์ประทิน    หมดจินต์ส่งไป

เฉกระบำรัก      พิทักษ์หทัย
สุดห้วงห้องใจ   จะไปสู่เธอ

มาลัยกลอนนี้      เปรมปรีดิ์เสนอ
ใช่ฝันละเมอ      เพ้อพร่างมายา

สุนทรกลอนกล่าว   บอกข่าวเสน่หา
อ่านแล้วกินยา   นิทราเถิดเอย

สิริวตี



 

หากท่านรักแล้ว    น้องแก้วรักษา
อย่าลี้หนีหน้า        แนบนวลจิตปอง

สิริวตี

วันนี้หมดแรงเอากลอนสั้นๆไปก่อนน้าาา...

รักปักทรวงใน   จึงได้ใหลหลง
ทำกินไม่ลง       เช้าเย็นคิดถึง

หากวันใดห่าง   นั้นช่างคำนึง
ติดตรูตราตรึง    ลึกซึ้งหทัย

มิหลับมินอน      เพราะกลอนเข้าไส้
ยากเย็นเข็ญใจ   ทำไงดีเอย

สิริวตี

ให้เลิกเขียนกลอนเลิกยากมากกกก
 

อยากเข้าหาหมอ    รูปหล่อเสียงหวาน
เห็นแล้วจินต์ซ่าน     ซาบซ่าจับใจ

ลูบลูบคลำคลำ         ขยำกันใหญ่
กว่าศรออกได้          เกือบแทบวายปราณ

สิริวตี