ขอบคุณภาพจาก internet ครับ

เชิญพักลงตรงนี้เถอะที่รัก
เพื่อพายุเศร้าจักลดหนักหน่วง
รอทะเลเวลาบ้าทั้งปวง
กลับสู่ห้วงปกติมิดุร้าย

ริมหาดทรายไพสิฐซึ่งมิตรเห็น
ปราสาทเย็นรอผ่อนให้ร้อนหาย
มีหลังคาอาทรช่วยผ่อนคลาย
ยามมิตรพ่ายทุกข์ท้อทรมาน

ถึงไร้สิทธิ์คิดหวังนั่งกำสรวล
ขอให้ครวญรอวันที่ฝันหวาน
ถึงฤดีดุจแยกลงแหลกลาญ
ก็เพื่อการแกร่งกล้าคราต่อไป

กับคำถามที่มิตรได้คิดหวัง
เถิด...อย่านั่งกลุ้มฤดีว่ามีไหม
เมื่อหนาวร้อนรอนทุเลา...เรามั่นใจ
เชิดหน้าได้อย่างแน่แท้และแน่นอน

.......................................

เปลวเพลิง

หิ่งห้อย เสียงเสียดสีสนสรรเป็นคันแถว ตลอดแนวแผ่วผันหลั่นหลั่นร่วง ปะทะลมล่องลิ่วปลิดปลิวควง ก่อนทิ้งถ่วงทับเกลี่ยเรี่ยเรียงราย เหยียบย่างเหยาะเลาะเลียบเทียบชายหาด คลื่นซบสาดฟาดเกาะเซาะกระสาย กระทบหาดซาดซัดกระจัดกระจาย หลากเม็ดทรายกรายกราดเรี่ยราดแรง ทิ้งร่างลงตรงเนินโขดเขินหิน ทอดดวงจินต์ที่หมองท่องทุกแห่ง หยาดน้ำตาบ่าเบียดคราเสียดแทง เริ่มล้นแยงขอบคันหลั่นหล่นมา อาบสองปรางพร่างพรายป็นสายเส้น ยากหลบเร้นฝืนฟายทั้งซ้ายขวา หนึ่งผืนยื่นรองรับซับน้ำตา พี่"ศิลา"คว้าป้องยามหมองมาน ท่ามเวหาสขาดแสงแรงลมหมุน ความวายวุ่นซุนซัดพลัดถิ่นฐาน เปรียบนกไร้แรงบินจินต์ร้าวราน มานมนานเหนื่อยหน่ายที่หมายรอ พบพานหนึ่งซึ้งนักถักทอถ้อย ลอบเรียงร้อยคล้อยตามถามตอบต่อ ความสัมพันธ์ขันเกลียวเหนี่ยวเพิ่มพอ น้องนั้นขอฝากใจในทางจร ยื่นมือน้อยร้อยเรียงเข้าเคียงใกล้ อบอุ่นใจใฝ่ฝัน ร้อนผันผ่อน เคียงพะนอคลอเดินเพลินหยอกย้อน เสียงหยุดก่อน...?หันมาเคลียร์..นั่นเมียใคร...? หิ่งห้อย

... คลื่นครวญ...นวลหมอง … ใบหูกวางพร่างพัดกระหวัดพลิ้ว ลมพัดลิ่วเกลียวกราวหนาวสั่นไหว ทิ้งใบแห้งแรงหล่นปลิวพ้นไป ลมหนาวไม่สร่างซาพัดมาเยือน คราสายัณห์โลมหล้าพาเคลื่อนคล้อย คลอคลื่นลอยฝอยฟองล่องลิ่วเกลื่อน ซัดซุกซอกซอนทรายกรีดกรายเลือน ดั่งย้ำเตือนตอบคำร่ำวจี เห็นชลนัยน์ไหลนองสองแก้มปลั่ง นวลลงนั่งทอดกมลหม่นหมองศรี ซับหยาดเพชรเกล็ดงามล้ำมณี คลื่นนทีครวญเศร้าดั่งเจ้าตรม นั่งลงเคียงอนงค์พะวงจิต ขอมิ่งมิตรคลายใจคลายขื่นขม แม้”ศิลาฯ” คน “แปลกหน้า”อย่าระทม ซับเซซมจมหมองของเจ้ารวง เดินร่วมเรียงเคียงไปใต้จันทร์ส่อง ผูกพันสองพาทีถ้อยร้อยเพ็ญสรวง นำสองเราก้าวเดินเพลินชมดวง เสียงเรียกถ่วง..หยุดก่อน..ดั่งร้อนใจ จึงหยุดรอคำเพรียกเรียกจากหญิง เห็นน้องนิ่งมองหน้าพาหม่นไหม้ ท้นคำถามจากดวงตาอรทัย แต่ว่าไร้สำเนียงเปล่งเสียงมา กลุ่มสาวเดินมาถึงจึงเอ่ยถาม เหล่านงรามมาเที่ยวนี่มิรู้ท่า ช่วยตอบคำถามก่อนจากจรลา “ร้านเซเว่น” ทางไหนหนา ตอบมาที ขอบคุณครับ ศิลาสีรุ้ง ๒๖ มกราคม ๒๕๕๗