ดูเฉยเฉยไม่แคร์...ที่แท้เจ็บ
ความหนาวเหน็บฝังมาน...กาลฉนำ
ด้วยถูกหญิงหลอกเล่นเป็นประจำ
จึ่งเกรงซ้ำ...รอยแผลให้แย่ลง

จำต้องหลบเร้นหน้า...กระลาศรี
ทั้งทั้งที่ทรวงในใฝ่ประสงค์
อยากจะบอกว่าภักดิ์รักอนงค์
แม่เนื้อหงส์ขมองอิ่มประพริ้มพราย

โอ้นที...เป็นสักขี...ฤดีข้า
เสน่หาหวังพะนอคล้อโฉมฉาย
แต่ทุกครั้งที่ชิดสนิทกาย
มโนชาย...ก็ย้อน...ภาพตอนตรม

ศรีเปรื่อง
๑๔ ก.พ. ๒๕๕๗

แล้วจะหายอีกไหมอ่ะ ท่าน"ศรีฯ"
(บังเอิญน้องตาไวอ่ะค่ะ)...อิอิอิ
/////////////////



ฝากท่าจีนรินหลากลงปากอ่าว
รักรวดร้าวคราวนี้ฤดีขม
วาเลนไทน์พ่ายฟกอกระทม
นั่งเจ่าจมตรมจิตผิดชื่อวัน

เห็นชายหญิงยิ่งเศร้าเขาควงแขน
เราไร้แฟนหมองไหม้ไร้สุขสันต์
ป่านนี้เขาเคียงใครที่ไหนกัน
ลืมไหมนั่นบางใครใต้ไทรงาม

ศศิแสงส่องสาดพาดสายสินธุ์
ลงวารินสะท้อนย้อนวับหวาม
เราร้างไร้เขาเคียงเหลือเพียงนาม
คิดถึงยาม เคยชื่นยืนชมจันทร์

หิ่งห้อย

   

ฮ่าฮ่า เรื่องของเรื่อง คือ การสื่อสารผิดพลาดครับ
เผชิญว่ากลอนมีจุดไม่ลงตัว จะแก้ แต่ไปกด quote
มันเลยมีข้อความซ้ำกัน ๒ ข้อความ
ผมตั้งใจจะให้ลบข้อความที่ ๒ แต่ดูท่าผมจะสื่อสารไม่ดี
เลยโดนลบไปทั้งคู่เลย

 

ภาณุมาศพาดแสงแรงเริ่มอ่อน
สกุณาถลาจร คืนคอนเก่า
กระแสสินธุ์รินล่องท่องลำเนา
เหลือเพียงเงาข้างตนใต้ต้นไทร

เอ่อน้ำตาพร่าหม่นร่วงหล่นหลั่น
สะอื้นกลั้นหวั่นทรวงช่วงหมองไหม้
ปวดระทมขมหนักกระอักใน
ชอกฤทัยใจเยินเกินเยียวยา

นึกว่าตายแน่แท้แดคราวนี้
พบชาตรีเดินเดี่ยวเฉี่ยวมาหา
ซับน้ำเนตรไหลนองที่ครองตา
ให้สัญญาสุดปลื้มลืมช้ำทรวง

เห็นพี่เป็นเทวารักษาพิษ
มอบทั้งจิตให้หมดมิทดถ่วง
มีรักใหม่อีกครั้งฝังแดดวง
ถ้าหากลวงจะโดนหั่นเป็นขันที


หิ่งห้อย

 

nathoncity.com
ื


oknation.net


แสนจน

ยามสายัณห์ตะวันรอนอ่อนแสงส่อง
งามฟ้าผ่องเมฆคล้อยลอยหลากสี
สายลมเอื่อยเฉื่อยชื่นรื่นฤดี
สายนทีแผ่วพลิ้วล่องลิ่วไกล

ผืนน้ำใสเห็นปลามาผุดว่าย
มันกรีดกรายลีลาคราเคลื่อนไหว
เหล่าวิหคผกผินคืนถิ่นไพร
หริ่งเรไรขับกล่อมย้อมชีวิน

ซับแก้มหมองนองชลปนสะอื้น
น้ำตารื้นสะทกอกถวิล
เรื่องพ้นผ่านมานย้ำระกำจินต์
ปล่อยลอยรินล่องไหลจมสายน้ำ

เป็นสัญญาเคียงพธูชื่นชูจิต
ขอขนิษฐ์คลายขื่นที่กลืนกล้ำ
เรื่องผ่านแล้วแล้วไปไม่น้อมนำ
สองร่วมทำแผ้วถางหนทางเดิน

แต่พี่ชายแสนจนคนเหนื่อยยาก
เรือนฝาฟากแสนเก่าเนาขัดเขิน
หลังคาแฝกเป็นรูดูดาวเพลิน
หนูมากเกินเดินไต่ใต้หลังคา..

อยู่ชายน้ำดินดีมีพืชผัก
ทั้งแฟงฟักพริกมะเขือเหลือกินหนา
ปลูกข้าวพอรวงงามอร่ามตา
จับปูปลาหน้าเรือนมิเชือนแช

ไร้ที่นอนอบอุ่นหนุนสนอง
อาบน้ำคลองฉ่ำเย็นท่ามเพ็ญแข
ซดน้ำข้าวสุขแสนแทนกาแฟ
ไอ้ด่างแลวิ่งเล่นเป็นยามกัน

จะขอฝากดวงใจไว้กับน้อง
ช่วยปกป้องเลี้ยงดูเป็นคู่ขวัญ
จึงขอน้องอย่าเลือนแชเชือนพลัน
จะคงมั่นอย่าปล่อยคอยเหงาเลย


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗






ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ

อุ๊ย...ตาย

ลืมตอบกระทู้หวานๆของพี่ชายไปได้ไงนี่

อ่ะรอสักครู่นะคะ

/////////////




น้องกินแต่ปลาร้าหาไม้หน่อ
เก็บใบยอแกงอ่อมมิออมเอ่ย
น้องนั้นจนข้นแค้นแสนคุ้นเคย
เคียงคู่เผยเชยจังจงยั้งคิด

ตัวก็ดำด๊ำดำซ้ำยังเหี่ยว
กล่าววาจาจ๊าวเจี๊ยวเดี๋ยวหงุดหงิด
หวานมิมีทายทักเลยสักนิด
หาเรื่องขวิดตามแขวะแคะคุ้ยมา

หากหนีไปชุมนุมรุมทึ้งหู
จะให้อยู่แต่บ้านวานซักผ้า
กวาดถูเรือนพร้อมสรรพกับข้าว,ปลา
น้องรอท่าสุขจินต์กินอย่างเดียว

รับได้ไหมล่ะพี่ที่น้องเอ่ย
ที่น้องเผยวาจาอย่าบิดเบี้ยว
ถ้าพี่รักน้องแท้แน่จริงเชียว
ขืนกราดเกรียวมีหวัง...เจอหลังมือ

หิ่งห้อย