ฉันต้องมีชีวิตอยู่สู้เพื่อรัก
แม้นเหนื่อยหนักเพีียงใดไม่ยอมถอย
หนทางนั้นยาวไกลไม่ใช่น้อย
มีร่องรอยบอบช้ำตามรายทาง

ฉันเห็นความเป็นไปในชีวิต
พรหมลิขิตให้ลำบากเหมือนถากถาง
ฉันจึงยึดธรรมมะเพื่อละวาง
หนีให้ห่างความทุกข์ที่โถมมา

หวังให้ลูกเติบใหญ่ในโลกกว้าง
มีหนทางก้าวไกลไปข้างหน้า
จะสู้ไปไม่ท้อรอเวลา
สู้จนกว่าฝันนั้นจะเป็นจริง

 

><><><><

แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าสาหัสนัก
เพื่อลูกรัก..พ่อพร้อมยอมทุกสิ่ง
เหงื่อทุกหยาดสละให้ไม่ประวิง
มิทอดทิ้งหน้าที่ "พ่อ"..พลีใจ

สุวัฒน์  ไวจรรยา
๑๗ / ๐๒ / ๒๕๕๗