Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนเศร้า >> *** ลืมสัญญา ***
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: *** ลืมสัญญา ***  (อ่าน 7446 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
นักกลอนผู้รอบรู้
****
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 416



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ปากกาทองแดง

สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

รองอันดับ๑




ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
*** ลืมสัญญา ***
« เมื่อ: 07 มีนาคม, 2557, 09:25:45 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

*** ลืมสัญญา ***


*** ลืมสัญญา ***

** แสนภูมิใจและสุขใจที่มีน้อง
 ไว้แนบครองเคียงข้างอย่างสุขี
 ความสุขใจหาใดเปรียบคงไม่มี
 ชีวิตนี้สุขสันต์นิรันดร์กาล

 ** เราพบกันรู้จักกันสวรรค์โปรด
 เคยเงียบเหงากลับช่วงโชติเกินกล่าวขาน
 มีชีวิตเปลี่ยนไปสุขใดปาน
 สุดประมาณสิ่งดีดีที่เข้ามา

** จากวันนั้นเราสองครองความสุข
 ไม่มีทุกข์ใดใดให้ผวา
 เธอรักฉันฉันรักเธอเสมอมา
 ยามหลับตาฝันถึงน้องประคองนวล

** มาวันนี้เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
 ใจสองเราเริ่มขื่นขมดังลมหวน
 ให้รักเราต้องหมองเศร้าเร้ารัญจวน
 เฝ้าคร่ำครวญถึงแต่เจ้าโศกเศร้าใจ

** มองทางไหนไม่รื่นรมย์ขมขื่นจิต
 โอ้ชีวิตมาผันแปรเกินแก้ไข
 อันความสุขที่หวังไว้มลายไป
 ใจหนอใจช่างแสนดำทำได้ลง

** ความรักเอ๋ย….ไฉนเลยจึงห่างหาย
 มากลับกลายเปลี่ยนแปรไปใจลืมหลง
 ว่าเคยรักเคยสุขสันต์อย่างมั่นคง
 โธ่…..อนงค์ลืมสัญญาว่า ไม่ลืม

 กัลปังหา ดอกไม้แห่งท้องทะเล





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
สุวัฒน์ ไวจรรยา, ❀ Sasi ❀, พิณจันทร์, , ซายโซยอน, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

สมพงศ์  ชูสุวรรณ  ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตและทุก ๆ แหล่งข้อมูลครับ


~รวมทุกสำนวนของ"สมพงศ์ ชูสุวรรณ"ครับ ~

❀ Sasi ❀
♥ แล้วแต่ ♥
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 2099


ละอองดิน..จินต์เลื่อนลอย

เว็บไซต์

| |
Re: *** ลืมสัญญา ***
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 มีนาคม, 2557, 09:39:40 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: *** ลืมสัญญา ***


ใกล้เพลาสายัณห์ตะวันต่ำ
เฝ้าทวนคำสัญญาคราด่ำดื่ม
ทุกถ้วนถ้อยร้อยถักรักไม่ลืม
เคยแสนปลื้ม กลับกลายดั่งสายลม

เย็นหอมหวนมิหยอกดอกโมกข้าง
ครั้งหนึ่งชายเชยคางเหน็บหว่างผม
จูบประทับพะยอมเฝ้าดอมดม
เกินเก็บข่มคมเนตรช้อนสะท้อนจินต์

ได้แต่นึกคิดไปโอ้ใจเอ๋ย
ไฉนเลยรักลาพาสูญสิ้น
มิน่าเลยรักเขา..เราชาวดิน
รักโบยบินร้าวราน...เกินสานใย


หิ่งห้อย

 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ซายโซยอน, วรรณดี, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, สมพงศ์ ชูสุวรรณ, ปรางค์ สามยอด
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
สารบัญกลอน...ละอองดิน
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.175 วินาที กับ 71 คำสั่ง
กำลังโหลด...