วิปริตรผิดพันธุ์กันทั่วหล้า

เทวดาดิ่งลงดินกินเสพสถุล
หวานละมุนอุ่นไอไม่ขัดเขิน
สุนัขเห็นอาจมก้มทำเมิน
มิได้เดินใกล้กรายหมายตาชม

พระธุดงค์หลงป่าเลยลาลับ
มิคืนกลับป่าไพรไกลอาศรม
เร่ร่อนเรื่อยสู่กรุงฟุ้งคารม
ชนนิยมเทศนาบ้าการเมือง

จุลินทรีย์อะมีบาทัาราชสีห์
สำรากวจีด่าพระพรหมคำคมเฟื้อง
ดูกูซีถึงข้างในใจประเทือง
มึงเปล่าเปลืองไร้ศีลสัตย์ดิรัจฉาโน

ตัวหนอนร่านพล่านเมืองเรืองอำนาจ
บ่าวประกาศยึดเมืองเรื่องฉาวโฉ่
พระเจดีย์พูดได้ให้ไชโย
ลั่นคุยโวสนับสนุนคุณทำดี

บรรดาปราชญ์ขลาดกลัวจนตัวสั่น
หลบซ่อนพลันเกรงกริ่งถึงวิ่งหนี
ความเป็นปราชญ์ขาดสะปั้นลงทันที
ลิงชะนีรับเป็นเพื่อนสู่เรือนชาน

วิปริตรผิดพันธุ์กันทั่วหล้า
ดินเป็นฟ้าฟ้าเป็นดินทุกถิ่นสถาน
ยมทูตร้างเมืองยมบาล
เสพทิพย์ทานอมตาลาโลกยม

ประทีป วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
7 มีนาคม 2557
..............................................................

อิ่มเอมใจในอักษรป้อนคำถ้อย
จัดเรียงร้อยบทกวีที่คิดสรรค์
มอบกวีแด่พี่น้องของกำนัล
คอยแบ่งปันสรรค์คิดจากจิตใจ

ดุจดั่งเป็นเช่นกระจกส่องมองเห็นโลก
มุมเศร้าโศกสันติสุขแห่งยุคสมัย
มองด้วยจิตคิดคู่ธรรมนำซึ่งไท
อาจต่างไปต่างมุมมองของแต่ละฅน

แต่อย่างน้อยแนวคิดถึงผิดถูก
คงช่วยปลูกวิจารณญาณผ่านสับสน
อาจตัดสินขอกังขาพากังวล
เพื่ออยู่บนถูกต้องครรลองธรรม

ประทีปขอปณิธานงานอักษร
ร้อยกานท์กลอนกลั่นกรองมองเช้าค่ำ
เพื่อชี้เทาชี้ขาวกล่าวสีดำ
ผลน้อมนำสัจธรรมค้ำสังคม

ประทีป วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
www.naturedharma.com

	ผู้เขียน	หัวข้อ: วิปริตรผิดพันธุ์กันทั่วหล้า (อ่าน 3296 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้