ตอนที่ปู่เจ็บป่วยคอยช่วยจับ
ระวังหน่อยนะครับ คอยจับให้
ฉันตัวเล็ก ปู่ตัวโต โซเซไป
ขึ้นบันได แสนยาก ลำบากกาย

มาถึงคราวพ่อแก่และเจ็บป่วย
ฉันต้องช่วยพาหาหมอไม่เบี่ยงบ่าย
มาถึงคราวความเจ็บป่วยของลูกชาย
รีบขวนขวายหาหมอไม่รอรี

ใครจะป่วยช่วยได้ไม่ชักช้า
แต่ถึงคราป่วยเองเซ็งเหลือที่
ต้องขับรถไปหาหมอต่อชีวี
ปวดถี่ถี่ที่ท้องต้องกัดฟัน

ยังโชคดีมีลูกชายตามไปด้วย
เรียกหมอช่วยเร็วไวด้วยใจหวั่น
หมอแก้ไขคลี่คลายหายโดยพลัน
ชีวิตฉันจึงรอดและปลอดภัย

หากแก่ไปกว่านี้เห็นที่แย่
ใครจะคอยดูแลและเฝ้าไข้
ไม่อยากคิดเลยเถิดเตลิดไกล
ต้องแข็งแรงเอาไว้ให้นานพอ...