ศศิสาดแสงส่องท้องเวหน
นภดลเรื่อเรืองเหลืองอร่าม
เหลือเพียงเงาเฝ้าชิดคอยติดตาม
เหงาคุกคามผลาญจินต์จนชินชา

เหยียบเหยาะย่างยอดหญ้าน้ำตาหยด
สุดสะกดอดกลั้นสั่นผวา
ยกมือสอดกอดกายทอดสายตา
ขอบน้ำฟ้าพาพบบรรจบกัน

เคียงสนิทชิดกันทุกวันรู้
จริงต่างอยู่ฟากฝั่งมีขวางกั้น
เหมือนฉันเธอเผลอมานสานสัมพันธ์
ความจริงนั้นชัดเด่นคงเป็นกรรม

เธอมีเขาข้างกายหมายครองคู่
ฉันอดสูทนฝืนแดกลืนกล้ำ
ขอให้เธอโชดคีทวีล้ำ
ก่อนถลำ ขอถอนใจไกลจากลา

หิ่งห้อย

 

 

อยากเคลียคลอ พนอแนบ แอบเชยชิด
อยากสนิท จิตฤทัย ไขว่คว้าฝัน
อยากระรื่น ชื่นชีวา มาเคียงกัน
อยากสุขสันต์ วันแสนหวาน มานอิ่มเอม..

"รักสดชื่น หมื่นแสน ขอแหนหวง
รักพุ่มพวง ดวงใจ ให้เกษม
รักแน่แท้ แม้โลกลับ ดับจบเกม
รักแสนเขม เปรมฤดี มิสร่างซา.."

แต่ยามนี้ วจี ที่ขานไข
จะมีใคร รับฟัง ยังกังขา
อ้อนเอ่ยปาก ปางหวาน ผ่านลมมา
ด้วยอุตส่าห์ หวังหทัย ในอนงค์..

หรือดวงใจ ดวงนี้ มีแต่ช้ำ
รกระกำ คำขาน รานประสงค์
จึงพบแต่ เวิ้งว้าง ร้าวปลดปลง
เขาดุจหงษ์ เราดุจกา ค่าเพียงดิน..

จึงขอฝาก กวี ที่อ่อนหัด
กานท์สัมผัส ไร้เรียง เสียงสูญศิลป์
แต่เปี่ยมล้น ปนรัก ภักดิ์ยุพิน
แม้นแดดิ้น สิ้นใจ ไม่คลายคลอน..

...เอื้อมไม่ถึง  คงได้แค่ "ฝัน"...

 

 


รักคนแก่นักเชียวหนังเหนียวนุ่ม
น่าขยุ้มขยำแม้ป้ำเป๋อ
ถึงผมเผ้าขาวบางท่าทางเบลอ
พูดเพ้อเจ้อตึงหูยิ่งดูดี

เพราะฉันชอบนักเงินอยากเอิ้นกล่าว
รู้ผู้บ่าวเหยียบชั้นขั้นเศรษฐี
ด้วยหวังผลปรนนิบัติเฝ้าพัดวี
อยู่แค่ปีพี่ตายหาใหม่ครอง


หิ่งห้อย
 

ดาวจระเข้.....  ...9mahawedblogspot.com


ท่าไม้ตาย...

หนุ่มตะเข้เห่หามาฟากนี้
ถ้อยพาทีชวนเคลิ้มเติมสนอง
ร่ายคำรินจินตนาพาจิตปอง
ให้นวลน้องชะงักหักเหทรวง

แฝงกายพ้นหมอกม่านย่านถิ่นหนาว
ก็เกรียวกราวดี้ด๊าพาใจหน่วง
แจกนามบัตรอ้อนสาวเจ้าพุ่มพวง
พรมมนต์หน่วงแน่นเหนียวร้อยเกลียวใจ

ศิลาคงทดท้อขอหลบหลีก
จำต้องปลีกตัวห่างอย่างหวั่นไหว
แพ้ราศี..ดาวจระเข้..เห่ฟ้าไกล
ผู้ยิ่งใหญ่เหนือฟ้าแลบาดาล

ยิ่งอื่นใดในหล้าพาฟุ้งเฟื่อง
โลกลือเลื่องท่าไม้ตายได้ห้าวหาญ
แม้คิดร้ายหมายมุ่ง"สุงสุมาร"
ต้องวายปราณ..จระเข้ฟาดหาง..ดังเห็นมา....


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๑๐ เมษายน ๒๕๕๗

 


น้องนั้น"ห่าน"มิใช่"หงส์"จงดูใหม่
มิแตกต่างกันไกลไยขอดค่อน
หากใจมั่นจริงแท้รักแน่นอน
ไยยอกย้อนวกวนให้ทนรอ

ส่งแต่กานท์หวานย้อยลอยล่องทัก
แปลกใจนักบ้านพี่มีใครหนอ
หรือมีคนเคียงเคล้าพะเน้าพะนอ
ทำลับล่อ ปลอกปลิ้นจินต์จะพัง

กี่พอศอรอมาน้ำตาย้อย
น้องบุญน้อยคอยไปก็ไร้หวัง
จับ"ตะเข้"ใส่ตุ่มกลุ้มใจจัง
ยากจะขัง."เข้"ชาญเชี่ยวเขี้ยวย้าวยาว


หิ่งห้อย