คิดถึงสวนยาง

ยางยืนต้นคุ้มแผ่เหมือนแม่พ่อ
ทั้งเลี้ยงหล่อผืนดินทุกถิ่นที่
ชีพได้อยู่ได้กินได้ยินดี
เพราะยางนี้แผ่ร่มมานมนาน

น้ำยางมีสีพิสุทธิ์ดุจปุยนุ่น
งามละมุนเหลือเกินเมื่อเมิลผ่าน
ถูกคมมีดกรีดพร้อยสร้างรอยจาร
ส่งลูกหลานรุ่งเรืองถึงเมืองไกล

เมื่อลมร้อนหมุนคว้างใบยางร่วง
มิปลิดห่วงปลิดรักลงตักษัย
ยังยืนต้นดูดั่งระวังภัย
รอวันใบผลิสะพรั่งอีกครั้งคราว

กลับมาย่ำเยือนสวนป่วนใจโหย
หลังจากโดยสารเวลามาเหลือกล่าว
คิดถึงวันเยาว์วัยใสสกาว
เราเคยก้าวเท้าชมแนวร่มยาง

เป็นพื้นที่ชีวิตนิดและน้อย
แล้วค่อยค่อยเพิ่มสุขขึ้นทุกอย่าง
เพื่อนสัตว์ป่าเยี่ยมกรายตามรายทาง
วิ่งลู่กว้างลานหญ้าเพลินอารมณ์

โอ้ยางเอ๋ยยังเห็นเหมือนเช่นก่อน
แม้จากจรเหย้าอู่ยังรู้สม
ว่าชีวิตชิดสวนนั้นชวนชม
รอยมีดคมกรีดประทับลงกับใจ

ยางยืนต้นคุ้มแผ่เราแต่เกิด
น้ำยางเชิดชูค่าถิ่นอาศัย
เราเคยรักสวนยางมาอย่างไร
ก็จะรักตลอดไปไม่มีลืม

....................................

เปลวเพลิง

      
       encrypted-tbn0.gstatic.com

       ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ

คิดถึงตัวเท่าหม้อแกง
แต่ไฟมันแรง
หม้อแกงก็เลยไหม้ไฟ

สวนส้มจะเอาอย่างไร
ขอตอบตามใจ
จะเก็บเอาไว้ทำแยม

ตั้งบ่ารอเห็นเพ็ญแรม
จนผมขาวแซม
ย้วยแก้มพร้อมรอยตีนกา

อุแม่! คุณพระ! เทวดา!
นั่นใครกันวา
อ๋อ "หิ่งห้อย" ที่ชรา...อย่างแรง


..................................

เปลวเพลิง

พี่หิ่งห้อย
ผมล้อเล่นนะครับ
โฮะๆๆๆๆ
(หัวเราะแบบเอามือปิดปากแล้วก็จากไป)

อย่าอิจฉาผมเลยนะครับคุณศิลาสีรุ้ง

สวัสดีครับท่านเปลวเพลิง

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ไม่อิจฉาได้อย่างไรครับ อิ อิ ..ดูแมวตัวที่ 2 สิครับ
ดวงตาร้อนเป็นเปลวเพลิงเลยครับ ฮ่า..ฮ่า..


 แรกก็คิดว่าท่านอ่านแล้วกลับออกไปนอน เช้าค่อยมาต่อกลอน  

ครับ ท่านไม่นอน มาเล่นกลอนด้วย ขอบคุณครับผม

แวะมาบ่อยๆนะครับ คิดถึงครับ
(กระซิบถาม ครับ ท่านปลูกสวนยางที่จว.ไหนหรือครับ ตอนนี้ราคายางตกมาก แย่เลย )


ขอบคุณครับ

ศิลา

ผมอยู่นราธิวาสครับ  สวนยางเป็นของคุณย่า
ผมเห็นมาตั้งแต่เกิด  แต่ช่วงหลังๆนี่ไปเรียนไกลบ้าน
กลับมาเห็นสวนยางเลยคิดถึงวัยเด็กที่ชอบไปวิ่งเล่นในสวนยางครับ
ขอบคุณคุณศิลารุ้งที่มาร่วมต่อกลอนกับผมครับ