โคลง ๒ สุภาพ

บังคับสัมผัส ในบท ๑ แห่ง คือ ท้ายวรรคแรก กับ ท้ายวรรคสอง  
ส่วนสัมผัสระหว่างบท คือ คำท้ายของบท "ส่งสัมผัส" ไปวรรคแรกของบทถัดไป โดยให้ "รับสัมผัส" ที่
คำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ของวรรคแรกบทถัดไปนั้น ๆ

บังคับ เอก โท ดังนี้ อ = เอก   ท = โท

......................... อ  ท ....... อ...........ท..............อ ท ..........   (สร้อย : มีหรือไม่ก็ได้)
....ธรรมชาติพิสุทธิ์ล้ำ จรุงจิตสิตอกย้ำ…….โอบเอื้อคือธรรม
....กรรมใดใครก่อไว้ กรรมชักนำชดใช้……..ชอบ-ร้ายเช่นนั้น…แน่นา

โคลงสามสุภาพ

โคลงสามสุภาพ ต่างจาก โคลงสองสุภาพ เพียงเพิ่มอีก ๑ วรรคข้างหน้า ซึ่งมี ๕ คำ
คำท้ายของวรรคนี้ ส่งสัมผัส ไปวรรคถัดไป โดยให้ รับสัมผัส ที่คำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ของวรรคถัดไป

โคลงสามสุภาพ*

….เยาวชน คนหนุ่มสาว……….เธอคือดาว เด่นฟ้า
ปลอบจิต ผู้อ่อนล้า……………..ฮึดสู้ชีวี
….ทุกข์ที่ ท่วมท้นกาย….….…เพียงหมาย เธอแก่กล้า
รุกร่วม มิชักช้า…………………..ฝ่าพ้นพงหนาม

* วรรคเพื่อให้ผู้ไม่คุ้นเคย อ่านได้สะดวก