วิชชุมมาลาฉันท์ ๘

....โอ้โอหนุ่มสาว เข้าคราวเหลือน้อย
ต่างพร้อมพร่ำสร้อย ผูกถ้อยร้อยขำ
ข้าจึ่งแส่เรื่อง อย่าเคืองร่วมยำ
แปลงแนวร้องรำ สมคำ"กล้วยไม้"

....พอดีรี่เร่ง บุกเบ่งอย่าเคือง
สบช่องคุยเขื่อง โคลงเลื่องลงไว
ปัญหาข้าฯถาม ฉันท์ตามแก้ไข
ร่ายแล้วลงไป หวังใจตอบกัน

"กล้วยไม้"แฝงใด วางไว้ให้ทาย
อย่าหลบลี้หาย มุ่งหมายตอบพลัน
ใบ้บอกสักนิด หวังมิตรหลับฝัน
เห็นเหตุขบขัน ผกผันทายเทอญ

(เดิมเคยแต่งเป็น โคลง ถามปริศนาครับ)

....ขอถามนามที่ใช้..................คิดไฉน
แฝงบ่งบอกธรรมใด..................ใคร่รู้
"กล้วยไม้"เปี่ยมความนัย............หลายหลาก
ฝันฝากหนุ่มสาวผู้....................ร่วมสร้างโลกสวย

๐๐ กล้วยเอ๋ยกล้วยไม้ ๐๐
ธาตุมมิสสาฉันท์ ๑๑

๐ ตอบถ้อยร้อยถาม      ดนุทายตาม ประสงค์เชิญ
ไม่เคยเฉยเมิน               มนะคิดฮอด ตลอดมา

๐ "กล้วยไม้" อายอวล     ดุจกลิ่นนวล รำจวนหา
ดอกแย้มแต้มผา                ระดะดื่นดาษ พิลาสไพร

๐ ดอกก้านบานเบ่ง         ตะละดอกเปล่ง ประกายใส
เชิดชูครูไทย                    คุรุวารบท ประณตคุณ

๐ เพลงโปรดโสตตรึง       เสนาะซ่านซึ้ง ประหนึ่งบุญ
ขับขานหวานอุ่น             หฤหรรษา ชราหวาม
 
 ๐ "กล้วยไม้" ใสซื่อ       นรเล่าลือ ระบือนาม
มอบรักงดงาม                 อุระแหลกลาญ เพราะชายลวง
     
 ๐ "กล้วยไม้" ใกล้ม้วย    วจะขำขวย ระทวยหน่วง
จุกเจ็บเหน็บทรวง            ชิวะดับดิ้น ถวิลใด ?
                                           
                      "ตรงกันกี่คำตอบเอ่ย..???"
                   พี.พูนสุข  ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๗

ในปี พ.ศ.2526 ขุนวิจิตรมาตราได้แต่งเพลง กล้วยไม้ ในภาพยนตร์ศรีกรุงเรื่อง "ปู่โสมเฝ้าทรัพย์" โดยมี ร.ท.มานิต เสนะวีณิณ รน. เป็นผู้แต่งทำนอง เป็นเพลงในจังหวะรุมบ้าเพลงแรกของไทย และเป็นเพลงไทยสากลเพลงแรกที่ใช้โน้ตสากล มี มณี บุญจมานนท์ และ องุ่น เครือพันธุ์ เป็นดาราแสดงนำ และออกร้องโชว์ตัวทั้งศาลาเฉลิมกรุงและพัฒนากรทุกรอบ
         ขุนวิจิตรมาตราเล่าให้ฟังว่า ร.ท.มานิต เสนะวีณิณ รน.เป็นผู้ที่ชื่นชอบเพลงคลาสสิคมากและชอบเล่นเปียโนให้ฟังเสมอๆ เมื่อจะแต่งเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องปู่โสมเฝ้าทรัพย์ จึงแนะนำว่าอยากให้เป็นแนวคลาสสิค และขอให้มีความยาวเพียง 2 - 3 นาทีเท่านั้น เมื่อได้ทำนองมาแล้วจึงแต่งใส่เนื้อลงไปได้พอดี
         เพลงนี้มีชื่อเต็มว่า "เพลงลาทีกล้วยไม้" เกิดขึ้นก่อน เพลงกล้วยไม่ลืมดอยของพรานบูรพ์ซึ่งแต่งไว้ในละครเรื่อง โจ๊โจ้ซัง แสดงที่โรงหนังพัฒนากร เมื่อวันที่ 13 - 15 พฤศจิกายน 2477 (กล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน อยู่ในดงดอนเจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ...)
http://www2.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9470000036030

เพลงลาทีกล้วยไม้(กล้วยไม้)
        คำร้อง ขุนวิจิตรมาตรา ทำนอง ร.ท.มานิต เสนะวีณิน รน.
         โอ้ว่ากล้วยไม้เอย ก่อนนี้เคยเป็นดอกไม้ไพร
        หญิงได้เด็ดแซมผม ชายได้ดมชื่นใจ
        นึกจะเด็ดดม ได้สมนึกใน
        มาเป็นเมืองไม้ ได้แต่ชำเลืองไกลไกล
        ให้แสนอาลัยจริงหนา โอ้กล้วยไม้จำลาที
        โอ้ว่ากล้วยไม้เอย ก่อนไม่เคยเป็นดอกไม้ใคร
        ได้กระเช้าแล้วเหนอ ทั้งกระเชอในไพร
        ได้ที่ทิ้งถิ้น แปลกสิ้นเปลี่ยนไป
        มามีเจ้าของ ก็ได้แต่มองถอนใจ
        ด้วยความอาลัยเจ้านา โอ้กล้วยไม้จ๋า ลาที

--------------
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=261325
 เพลง..กล้วยไม้
คำร้อง/ทำนอง " ครูพรานบูรพ์ "
ข้บร้องต้นฉบับโดย " คุณอารีย์ นักดนตรี "

กล้วยไม้
คำร้อง...ทำนอง พรานบูรพ์
ขับร้อง..อารีย์ นักดนตรี

กล้วยไม้ ของเราแต่เก่าก่อน
อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ ไกลผึ้ง เจ้าอยู่ถึงไหนไหน
ใครจะเด็ด จะดมได้ เราไม่เห็นเลย
ใครจะเด็ด จะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้ กล้วยไม้เอย
น่าชื่น น่าเชย เจ้าไม่เคยชอกช้ำ
เช้า สาย บ่าย ค่ำ
ชื่นบ่ช้ำชอกเลย

เดี๋ยวนี้ ดูรึกล้วยไม้
มาชูช่อ ชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดง ลืมดอย ที่เคยอยู่ก่อน อยู่เก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
เจ้าไม่น่าเลย ที่จะมาใหลหลง
เจ้าลืมสุมทุม พุ่มพง
ลืมดงดอย.. เอย

"ที่จะมาใหลหลง" ผมขออนุญาตแก้ไขคำพิมพ์ใน web "ไหลหลง" ด้วยครับ