จนพบธรรม

 

พื้นดินทรุดลงวูบรูปกระบวย
คลองหนองห้วยเหือดแห้งน้ำหายฉ่ำชื่น
ป่าไม้เหี่ยวมิวายตายทั้งยืน
ฝนมิคืนหายลับมิกลับมา

ต้นไม้พิษกลุ่มเดียวสดเขียวชื่น
เหยียดต้นยืนดูดน้ำตามปรารถนา
ด้วยรากมากรากใหญ่ให้คณา
โอกาสหาน้ำบนดินดูดกินไป

น้ำเริ่มหมดบนดินสิ้นน้ำเลี้ยง
ก็หมดเพียงเท่านี้ที่มีให้
น้ำดินหมดสิ้นพลันลงทันใด
ต้นไม้พิษกลุ่มน้อยพลอยเหี่ยวตาย

ดินที่ทรุดจะนูนโผล่โอ้นานนัก
เห็นประจักษ์สงบเย็นเผ่นหนีหาย
นานอีกนานสู่ปกติที่คืนคลาย
รอเช้าสายอีกนานหวานกลับคืน

ขอฟื้นเถิดธรรมดาธรรมชาติ
ป่าวประกาศกลับใหม่ให้ฉ่ำชื่น
เป็นของตัวอิสรภาพตราบยั่งยืน
รีบเร่งฟื้นประคองตนจนพบธรรม

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
16 มิถุนายน 2557