...เรื่องของกลอน...

หากแม้นบทเมียผัวยั่วสวาท
หากแม้นขาดวาดหนีจะดีไหม
ก็มิอยากเจ็บแปลบแสบที่ใจ
ที่ใครใครให้ปองหรือต้องการ

หากแม้นจดลดไปแล้วใคร่หาย
เพื่อนหญิงชายหมายใดให้สื่อสาร
ความถนัดชัดแจ้งเขียนแต่งนาน
จนผู้อ่านขานเปรื่องนั่นเรื่องจริง

หากแม้นลดลงบ้างเขียนสร้างสรร
ขอโปรดหันมองไปมิใช่หยิ่ง
ด้วยความรู้น้อยไปมิไหวติง
เพราะทุกสิ่งอิงชัดปัจจุบัน

มีสิ่งใดให้ปริดำริเถิด
จะได้เกิดปัญญาเขียนมานั่น
เขียนอกหักรักคุดอยู่ทุกวัน
เบื่อเหมือนกันหันอ่านที่ผ่านมา

ขอขอบคุณทุกท่านนั้นญาติมิตร
ด้วยมีจิตมีใจรักใคร่หา
คงสมควรนั้นแลแก่เวลา
กลอนภรรยามากสามีอย่ามีเลย

พิณจันทร์
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๗

จะเขียนกลอนแบบใดเขียนไปเถิด
ถ้าใจเกิดสุขสันต์สุดหรรษา
เขียนไปตามความคิดจิตเจตนา
ตามลีลาอารมณ์สมใจปอง

เรื่องเขียนกลอนไม่เคยเบื่อเชื่อหรือไม่
เขียนจากใจที่ชอบตอบสนอง
เขียนอ้างอิงคุณธรรมตามครรลอง
ตามมุมมองคิดเห็นที่เป็นไป

ถ้าจะท้อก็เพราะคนเคยคบหา
ทำอ่อนล้าแรงกลอนเกินทนไหว
วงการกลอนเข้าใจยากลำบากใจ
ขอหลีกไกลขอเป็นแค่คนเขียนกลอน

 

 

ฉันเขียนกลอนไม่คล่องชอบจ้องอ่าน
อยากจะเรียนเขียนกานท์หวานดูมั่ง
ใครเมตตาสอนด้วยช่วยสักครั้ง
"หญิง"จะตั้งใจจำตามคำครู

ทั้งจ๋าจ๊ะคะขาเคยมาแล้ว
แต่สิ้นแววหวามไหวให้หดหู่
เหมือนมันขาดอะไรไม่พรั่งพรู
โปรดสอนหนูเถอะวอน...อยากอ้อนเป็น

หญิง