~รักมิคลายคนปลายฟ้า~
คนปลายฟ้า ครานี้อยู่ดีไหม
คิดถึงคนปลายใจบ้างไหมหนอ
แบ่งเวลามาบ้างปลายร้างรอ
แค่เพียงขอปลายจิตคิดถึงกัน
คนปลายใจได้สิทธิ์แค่คิดถึง
เพียงรำพึงซึ้งจิตนิมิตรฝัน
คนปลายฟ้าถ้าเห็นเป็นผูกพัน
เพียงแค่หันใจมองก็ผ่องเจอ
แม้นห่างไกลให้หมายสุดปลายฟ้า
แต่หัวใจปรารถนาน้ำตาเอ่อ
คิดถึงมากรู้ไหมใฝ่ละเมอ
นิมิตเพ้อเรียกไปเผื่อได้ยิน
เปิดประตูหัวใจเอาไว้นะ
เผื่อว่าจะละงานประสานศิลป์
อาจสะท้อนอ่อนหวานประสานริน
เมื่ออ่านจินต์ผินหาอักษราใจ
ทุกถ้อยคำนำเขียนและเพียรวาด
จวนเจียรขาดจินตนาน้ำตาไหล
ความคิดถึงพึ่งศิลป์คล้องจินต์ไป
ถึงคนไกลปลายฝันทุกวันคืน
จากหัวใจให้รักตระหนักรู้
สองเราอยู่ห่างไกลมิได้ฝืน
ด้วยหัวใจไม่สลัดยังหยัดยืน
ปลายฟ้าผืนทรวงในปลายใจครอง
พิณจันทร์
๘ กันยายน ๒๕๕๗
