ต่างต้องอมพะนำทำอ้ำอึ้ง
เพราะก้นบึ้งตรึงแน่แดต่างใฝ่
ประคองตนบนทางที่ห่างไกล
คบกันในครรลองที่ต้องเจียม

เธอกับฉันมั่นปองประคองเหมือน
จะมิเลือนสัญญาอุราเปี่ยม
แม้มีทุกข์แบ่งเศร้าที่เผาเกรียม
หมั่นยื่นเยี่ยมอักษราพาผ่อนคลาย

เหตุมาผันปันแบ่งทุกแห่งทิศ
ใดถูกผิดมิรู้ดูหลากหลาย
ธรรม,อธรรมตามตั้งดั่งก่อทราย
ที่ทลาย...คือใจให้แก่กัน

เหมือนฟ้าฟาดพาดพิงสิ่งที่เกิด
มานเตลิดเพลิดไปมิใช่ฝัน
เคยคิดว่าค่านี้มีอนันต์
แต่...ต้องพลันกลับกลายสลายลง

หิ่งห้อย

 

 


เหมือนทิวาปกคลุมด้วยกลุ่มฝน
มืดมัวหม่นกลั้วแฝงสิ้นแสงใส
ระอุอวลปรวนแปรแผ่กลิ่นไอ
มิทันใดหล่นหลั่งสะพรั่งพรู

หนาวแสนหนาวสาวสั่นยืนขวัญเสีย
กายล้าเปลี้ยเพลียใจคราไร้คู่
ก่อนเกิดผลคนย้ำคำเตือนรู้
อย่าหลงอยู่กลางฝนจะหม่นท้อ

ร่างเปียกปอนอ่อนทรุดสุดแย่งยื้อ
ด้วยความซื่อว่าใสไม่ระย่อ
กลางสายฝนหล่นพรำน้ำตาคลอ
มีหนุ่มหล่อกางร่มให้ ดีใจจัง

ประคองข้างพลางปลอบแสนขอบจิต
เกิดความคิดสะสมมาถมถั่ง
ต่อนี้จะ ปล่อยใจไม่อินัง
มิคาดหวังแล้วพอ...ขอแก้แค้น


หิ่งห้อย

 

 

แหม...กลัวนอนไม่หลับเลยต้องย่องมาหาซะหน่อย

 


นึกว่าเข้าใจกันในวันนี้
แท้ท้าตีอีกแล้วไร้แววชื่น
โดนแนมเหน็บเจ็บช้ำทนกล้ำกลืน
เก็บขมขื่นฝืนฝาดปาดน้ำตา

น้อยน้อยหน่อยเถอะแหมพ่อแตหลอ
ไม่คิดขอจองจับเลยพับผ่า
เธอก็เป็นแค่ชายไร้น้ำยา
เบื่อขี้หน้าพูดด้วยซวยทั้งปี

คอยจ้องจะมาแขวะแทะถากถ่ม
ได้แค่ดมละหนอพ่อตาตี่
ถึงขาดชายตายอนาถในชาตินี้
หากแม้นมีเธอเพียงหนึ่งมิพึงมอง

หิ่งห้อย

ไปละสบายใจแระ

 

เบื่อขี้หน้าหนาหนักชักหมันไส้
คนอะไรไม่นอนออนรอบดึก
นั่งถ่างตาอยู่ได้วัยคิดลึก
นี่คงนึกไม่ดีทุกวี่วัน

จิตแอบแฝงแปลงร่างหาทางช่อง
มุดตามร่องตามรูพ่อหมูหัน
อย่ามาเถียงว่าเปล่า...?เค้ารู้ทัน
ขอยืนยัน"พรานไพร" ใช่ไก่กา

แม้ตอนนี้ขาดชายใช่เรื่องแปลก
วัยแย้มแรกอย่างฉันพอฟันฝ่า
คงสักวันชายดีจองตีตรา
แต่ทว่าเธอเล่าเตรียมเข้าโลง

ว่าฉันหญิงหยิ่งเหลือ...เพื่อศักดิ์ศรี
เพราะสตรีอย่างฉันขอฝันโปร่ง
ใช่เมียห้าลูกหก รกเตงโตง
มาคอโก่งหลอกเขาเฒ่าทารก

หิ่งห้อย

เกิดเอ็กซิเดนท์ทางเทคนิคนิดหน่อย
มาเถียงเธอมิได้..บ่องตง ถ่ายไม่ออก อึดอัด เครียดมากๆๆๆๆๆ

*********************************

อ๊าาาาา ซา บาย จาย หน่อย ค่อยยังชั่ว....เอ๊อ....