"น่าเห็นใจปีห้าสี่?"๐
*-พรรณนาจากภาพที่ฉันเห็น
ยกประเด็นเรื่องราวเป็นข่าวใหญ่
จากอดีตผ่านมาตรึงตราใจ
ขีดเส้นใต้เอาไว้ให้สำคัญ
*-เล่าเหตุการณ์ฝนฟ้าปีห้าสี่
ทุกพื้นที่ภาคกลางอย่างมหันต์
อุทกภัยไหลหลากลำบากกัน
เอ่อล้นพลันทั่วกรุงยุ่งวุ่นวาย
*-โดยเฉพาะกรุงเทพฯเมืองศูนย์กลาง
ตามเส้นทางน้ำนองคลองจมหาย
สนามบินดอนเมืองเครื่องจอดตาย
เรือทั้งหลายวิ่งแล่นแทนรถยนต์
*-เศรษฐกิจหดหู่อยู่อดอยาก
ผู้คนมากไร้ที่มีสับสน
อพยพสิ่งของเงินทองตน
เพื่อให้พ้นวิกฤตที่ติดตา
*-นั้นคือภาพที่เห็นเป็นเรื่องเศร้า
ทุกหมู่เเหล่าต่างช่วยอำนวยหา
บ้างหยิบยื่นไมตรีมีข้าวปลา
ขันอาสาเต็มใจให้อาทร
*-ความทรงจำอดีตขีดไว้นั้น
ยิ่งนานวันสรรหามาหลอกหลอน
จึงแกะเกลาร่ายพจน์จรดบทกลอน
สี่ปีย้อนมหาภัยอยู่ใกล้ตัว
วรรณดีขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตอุทกภัยปีห้าสี่