อยู่คนเดียวนอนหนาวคราวโดดเดี่ยว
มิต่างข้าวคอยเคียวเหี่ยวรู้ไหม
กินคนเดียวเปลี่ยวกายทั้งง่ายไป
หาชายใกล้สักคนผลต่างกัน

นอนสองคนเกิดไฟให้อบอุ่น
ต่างนอนหนุนคุ้นตาพาสุขสันต์
กินสองคนต่างป้อนอาทรปัน
ช่วยตะบันหมากให้วัยชรา

เหนือเมฆ

 

พอตามง้อท้อแท้แพ้แล้วนะ
หัวใจจะชอกช้ำจำรักษา
เพราะเธอไม่มีฉันในสายตา
ปล่อยโศกาอาดูรให้คุ้นเคย

ร่วมฉลองความเศร้ากันดีกว่า
เผื่อเยียวยาแผลใจที่ไหลเฉย
เอายาดองร้านไหนว่ามาเลย
จะไปเกยจับจองกันสองคน

สิริวตี