๑ เยือน “นครสวรรค์” ครั้งที่สอง
ในนามของ “กวีร่วมสมัย”
เจ้าบ้านยังต้อนรับประทับใจ
ซึ้งความนัยเมืองแมนแดนพิมาน
๒ “สโมสรนครสวรรค์ วรรณศิลป์”
รักษ์-เสริมค่าธานินทร์และถิ่นฐาน
ริเริ่มดี มีคุณล้ำ ทำโครงการ
หมายจดจารประวัติศาสตร์แห่งชาติไทย
๓ สี่องค์พระมหาราชชาติชูเชิด
ทรงคุณเลิศแต่ปางหลังยังยิ่งใหญ่
พระเสด็จนครสวรรค์การใดใด
ศึกษากันบันทึกไว้เป็นบทกวี
๔ ให้ทุกผู้รู้เห็นว่าเด่นค่า
นคราเลอลักษณ์เปี่ยมศักดิ์ศรี
ขอยกย่องทุกท่านในการนี้
เป็นผู้มีวิสัยทัศน์อันชัดคม
๕ ส่วนราชการทั้งหลายร่วมใจมั่น
ช่วยสร้างสรรค์กันด้วยจึงสวยสม
ชาวบ้าน ครู โรงเรียน วัดจัดระดม
น่านิยมผู้ใหญ่บ้านท่านกำนัน
๖ หัวเรือใหญ่กายไหวคลอนไม่อ้อนโอด
คือคุณ “ชินโรจน์ ศุภรังสรรค์
นำตะลอนเต็มเวลาตลอดวัน
เลี้ยงไม่อั้นอาหารดีมีทุกมื้อ
๗ ร้านชื่อดังรสเด่นที่เป็นหนึ่ง
พาไปถึงทั่วเมืองล้วนเลื่องชื่อ
ที่ประทับใจมั่นสิ่งนั้นคือ
แนวคิดอันระบือก้องโลกไกล
๘ คุณปกรณ์ หาญเจริญพนา
เจตนาที่นำเน้นเป็นไปได้
ช่วยนำหนุนคุณธรรมผ่องอำไพ
สั่งสมไว้ซึ่งบุญบารมี
๙ ถือว่ามีมูลค่ามหาศาล
ธนาคารน้อมนำธรรมวิถี
รับฝากสารพันด้านความดี
อันไร้ที่จำกัดมหาชน
๑๐ ดูเป็นนามธรรมแต่ย้ำว่า
จักนำพาชาติเชิดบังเกิดผล
ทุกองค์กรเก็บความดีไว้ที่ตน
ประโยชน์ล้นแต่น้อยกว่ามารวมกัน
๑๑ เป็นพลังสร้างสังคมอุดมค่า
กุศลพาให้ทุกผู้สู่สวรรค์
คารวะแนวคิดวิจิตรอนันต์
เมื่อสายัณห์เยือนมาจำลาจร
๑๒ สู่โรงแรมบึงบอระเพ็ดงามเด็ดนัก
ที่เดียวกันอันมาพักเมื่อครั้งก่อน
ชมชายบึงซึ่งมาทันตะวันรอน
ตัดสู่ตอนงานสังสรรค์หมายมั่นมา
๑๓ ทั้งกลุ่มครูราชการสายวรรณศิลป์
ร่วมดื่มกินพบปะกันมากหน้า
บรรยากาศเริงรื่นดีมีเฮฮา
สันทนาการกันสัมพันธ์ใจ
๑๔ นครสวรรค์นั้นเข้มโชว์เต็มที่
สมาคมกวีมีเซอร์ไพรส์
อาจารย์สุวัฒน์ควงอาจารย์ศรีประไพ
เล่นเพลงพวงมาลัยให้ครื้นเครง
๑๕ ทุกคนร่วมกันร้องทำนองรับ
ก็ต้องนับว่ากวีเรานี้เก่ง
แม้ไม่มีดนตรีมาบรรเลง
ร้องแสดงกันเองสนุกดี
๑๖ สิ่งสำคัญอันมาเสริมเติมสุขสันต์
ได้ดื่มกันจากเล่นเล่นเป็นเต็มที่
หลายคนซดเบียร์ไม่หมดลงสักที
พราะว่ามีคนใจใหญ่ให้บริการ
๑๗ ครูสุทัศน์ อยู่รอด ยอดน่ารัก
มาทายทักหน้าอิ่มและยิ้มหวาน
เพิ่งพบหน้าแต่เหมือนคุ้นคุณมานาน
มีดวงมานและก็คอเดียวกัน
๑๘ เช้าเดินทางกันต่อขอเล่าลัด
สารพัดสิ่งดีมีที่นั่น
ตามรอยประวัติศาสตร์ชาติเรานั้น
เป็นมูลฐานสำคัญของคนไทย
๑๙ จากเกยชัยเรามุ่งไปบ้านทับกริช
พามวลมิตรกวีร่วมสมัย
ชมบ้านเกิดนายกเราแต่ก่อนไร
รับกลิ่นไอชนบทคงงดงาม
๒๐ ชิมยาดองพร่องไหจำใจจาก
มิเย็นมากถึงชุมแสงราวบ่ายสาม
เห็นบ้านเรือนร้านค้าและอาราม
เขาเน้นความอนุรักษ์เป็นหลักกัน
๒๑ อนุสาวรีย์พระเจ้าตากสิน
ชาวท้องถิ่นรวมพลังกันรังสรรค์
อันคนเรารักบ้านเกิดประเสริฐครัน
ได้เห็นความสำคัญบรรพชน
๒๒ อย่างคุณเทวินทร์ แสงชัย
ผู้สนใจความหนหลังตั้งแต่ต้น
ทุกถิ่นที่มีครรลองเป็นของตน
ควรมีคนสืบสานผ่านเวลา
๒๓ รู้อดีต-ปัจจุบันสรรค์อนาคต
จึงสวยสดเด่นดีมากมีค่า
ช่วยนำราษฎร์ถึงรัฐวัฒนา
เพราะเรารู้ที่มาและที่ไป
๒๔ ชาวนครสวรรค์สรรค์ฐานถิ่น
ร่วมชูเชิดแผ่นดินให้ยิ่งใหญ่
ชนนิยมชมชอบรอบรั้วไทย
จนกว้างไกลนอกอาณาสู่สากล
๒๕ ชาวกวีร่วมสมัยไปรอบนี้
พบสิ่งดีอันจักได้ขยายผล
โอกาสหน้าพาครอบครัวมาเยี่ยมยล
คงสุขล้นงามหลายหลากปากน้ำโพ
๒๖ คงจะต้องสรุปลง ณ ตรงนี้
แม้เรื่องราวดีดีมีมากโข
จำนวนบทกำหนดไว้ไม่ใหญ่โต
ในมโนมิอยากจะจากลา
๒๗ ไว้ถึงเรื่องสี่มหาราชชนชาตินบ
จักได้พบกันดังมาดปรารถนา
สิบนิ้วขอพนมก้มวันทา
โอกาสหน้าพบกันใหม่สุขใจเทอญ
