มธุรสหวานถ้อยน้อยหรือพี่      
มาจากหนีน้องไปไกลเหลือหลาย
ด้วยรักมั่นภักดีมิเสื่อมคลาย      
แสนใจหายน้องนี้แทบขาดรอน

เห็นหน้าชื่นมื่นแต่ตรมอุระ      
เจ็บมากนะเกินเหลือจะออดอ้อน
ครั้นตัวพี่คนรักมาจากจร      
ดั่งจะถอนสลักรักกลางกมล

ปทุมมาลย์   

ปทุมมาลย์หาใช่กุลสตรี      
นารีงามพริ้งพรายน่าเชยชม
หากแต่เป็นหญิงบ้านที่ขื่นขม      
ต้องอกตรมเพราะรักมิสมควร

นั่นสินะรักเก่าแค่ลมเชย 
จะทำเฉยปล่อยรักเรรวน
หันหลังกลับไม่ยอมหวน
คืนกลับเข้าในวังวน

ปทุมมาลย์