~“แค่มีเธอ?”~

~“แค่มีเธอ?”~

๐

๐ ได้เวลาเดินทางเท้าย่างก้าว
ฝ่าลมหนาวมีเธอเป็นเกลอเพื่อน
ในทุกวินาทีมิมีเลือน
เธอเสมือนหว่านเสน่ห์ทุกเวลา

๐ การเดินทางหมื่นไมล์ในความคิด
อาจมีจิตตกบ้างทางข้างหน้า
แต่สวรรค์ประทานท่านเมตตา
ทุกคราวล้าเธอคล้ายไม่ทิ้งกัน

๐ ชีวิตมีสองสิ่งที่วิ่งคู่
ใจรับรู้ตลอดสิ่งยอดขวัญ
คือเรื่องงานและรักหลักทุกวัน
ส่วนเรื่องอื่นนอกนั้นมันเรื่องรอง

๐ ยามจิตตกทรามวัยไม่เคยทิ้ง
ส่งเสียงกริ่งโทรศัพท์รับสายคล่อง
เธอมาก่อนเสมอเหมือนเธอจอง
ทั้งสี่ห้องหัวใจจึงให้เธอ

๐ ฉันสำคัญกว่าใครเธอได้กล่าว
ทุกร้อนหนาวฉันนี้มิมีเก้อ
เธอต่างจากทุกคนผลที่เจอ
จึงเป็นหนึ่งเสมอเจอกับตัว

๐ หากเธอรู้ฉันเหงาฉันเศร้าสร้อย
ฝากคำถ้อยนิ่มนิ่มมายิ้มยั่ว
การเดินทางห่างบ้านอันมืดมัว
เธออยู่ทั่วใกล้ฉันทั้งวันคืน

๐ ฉันอยู่ได้ด้วยรักจากเธอนั้น
ย้ำยืนยันรักนี้ที่เธอยื่น
คือลิขิตจากฟ้าเธอมายืน-
เหนือใครอื่นเพื่อฉันนั้นครอบครอง

๐ การเดินทางหมื่นไมล์อันไกลโพ้น
ตู้รถไฟเคลื่อนโยนคนเที่ยวท่อง
เจอะผู้คนหลายหลากจากได้ตรอง
เธอจึงไม่เป็นสองหรือรองใคร

๐ ถึงเวลาลำบากลากกระเป๋า
กับสองเท้าก้าวย่างทางไกลใกล้
อาจพบความลำเค็ญที่เป็นไป
ขอแค่มีอรทัย..ฉันไม่เกรง๚ะ๛

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~“แค่มีเธอ?”~ (อ่าน 2956 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้