เบญจกัลยาณี และ เรือน ๓ น้ำ ๔ (สำหรับแม่บ้านศรีเรือน)

เบญจกัลยาณี และ เรือน ๓ น้ำ ๔
(สำหรับแม่บ้านศรีเรือน)

๑.
เบญจกัลยาณี

แม่ศรีเรือนสง่าชั้น เบญจกัลย์
คุณสมบัตินั้น ครบห้า
ศุภลักษณ์ถ้วนชั้น ล้ำยิ่ง
มิ่งแม่บรรเจิดจ้า ผ่องแผ้วเบญจกัลยาณีฯ

-๑-
ผมงาม
ผมงามนั้นหนึ่งแท้ แน่นอน
เช่นดั่งหางยูงว่อน ร่ายฟ้อน
รำแพนกรีดอรชร วาดปีก
งามหนึ่งผมยั่วร้อน พ่อบ้านปลื้มหลงฯ

-๒-
เนื้องาม
เนื้องามสองนั่นชี้ สะอางนาง
เอิบอิ่มเนื้อนวลปราง ทั่วถ้วน
ริมฝีปากแดงอย่าง ตำลึงสุก แม่นา
ตึงเต่งพรรณผ่องล้วน นุชเนื้อเนียนงามฯ

-๓-
ฟันงาม
ฟันงามสามยั่วยิ้ม ยวนมอง
ขาวยิ่งสังข์รังรอง วับแก้ว
เรียบเสมอเพชรเรียงก่อง น้ำเอก
งามเฉกนี้เพริศแพร้ว บอกชี้งามทนต์ฯ

-๔-
ผิวงาม
ผิวงามสี่นั่นแท้ ดอกอุบล
ดำก็ดำทั่วสกนธ์ ละเอียดเนื้อ
หากขาวก็อย่าปน พร้อยด่าง
ขาวเช่นบุปผชาติเชื้อ กลีบแก้วกรรณิการ์ฯ

-๕-
วัยงาม
วัยงามห้าครบถ้วน เบญจกัลย์
งามทุกวัยสะคราญ นุชฟ้า
แม้มีบุตรบ่พรั่น สิ้นค่า งามนา
งามอยู่สะอางท้า ผ่องพริ้งวัยสมัยฯ

๒.
เรือน ๓ น้ำ ๔

เรือน ๓ น้ำ ๔ นั้น สำนวน
สอนแม่ศรีเรือนควร เร่งรู้
ข้อปฏิบัติล้วน แก้วค่า
ผิเกียจคร้านเกี่ยงอู้ อับสิ้นหมองศรีฯ

-๒.๑-
เรือน ๓
เรือนพัก
เรือนหนึ่งบ้านพักนั้น ดูแล
ปัดกวาดอย่าเชือนแช ว่างเว้น
ข้าวของสิ่งมากแท้ จัดระเบียบ
เรือนสะอาดเร่งเน้น เรียบร้อยเรือนอาศัยฯ

-๒.๒-
เรือนใจ
เรือนใจสองอุ่นแท้ แนบอิง
สุขทุกข์ไม่ประวิง ล่วงแก้
สมาชิกพักพิง ได้พึ่ง
รวงจิตพิสุทธิ์แล้ ร่วงรุ้งเรือนใจฯ

-๒.๓-
เรือนผม
เรือนผมสามนั่นชี้ ศรีงาม
ภาระบ้านหนักหาม แบกสู้
ผมบ่ปล่อยรุ่มร่าม กระเซิงลุ่ย
เรียบแต่งงามเลี่ยงรู้ เหงื่อเยิ้มย่องมันฯ

-๓-
น้ำ ๔
-๓.๑-
น้ำกินน้ำใช้
หนึ่งน้ำกินอาบใช้ เรือนครัว
พร้อมสรรพให้ท่านทั่ว ทุกถ้วน
อย่าบกพร่องงานตัว น้ำท่า ดูแล
หน้าที่อีกอื่นล้วน แม่บ้านศรีเรือนฯ

-๓.๒-
น้ำใจ
สองน้ำใจโอบเอื้อ อาทร
เผื่อแผ่อย่าผ่ายผ่อน เลี่ยงลี้
เครือญาติท่านอย่ารอน ร้างห่าง
พึงระวังสิ่งนี้ บ่งชี้น้ำใจฯ

-๓.๓-
น้ำคำ
สามน้ำคำแต่งถ้อย ไพเราะงาม
ผรุสวาทหยาบหยาม งดสิ้น
ควรรู้พูดหวานวาม พริ้งโสต
คำจาบจ้วงห่ามลิ้น เลี่ยงเว้นเนื่องเสมอฯ

-๓.๔-
น้ำเต้าปูน
น้ำเต้าปูนสี่นั้น ควรจำ
เชี่ยนหมากพร้อมประจำ ติดบ้าน
เต้าปูนคะเนน้ำ สัดส่วน เทเฮย
น้ำมากน้อยอย่าคร้าน เร่งรู้ศึกษาฯ

***น้ำเต้า ปูน สมัยก่อนคนไทยกินหมากกัน เชี่ยนหมากเป็นของสำคัญที่ต้องมีติดบ้าน แม่ศรีเรือนต้องคอยดูแลเอาใจใส่ดูแลส่วนนี้ น้ำเต้าปูน หมายถึงการหมั่นดูแลเติมน้ำใส่ในเต้าปูนซึ่งต้องมีความละเอียด ถ้าเติมน้ำมากไป ปูนก็จะเหลวป้ายไม่ติด เติมน้ำน้อยไปหรือลืมเติมก็จะข้นเกินไปแห้งแข็งใช้ไม่ได้ สำนวนส่วนน้ำเต้าปูนนี้แม้ปัจจุบันเราจะไม่กินหมากกันแล้ว แต่มีความหมายโดยนัยว่าให้แม่ศรีเรือนดูแลเอาใจใส่ความเป็นอยู่ของสามีและคน ในบ้านโดยรอบคอบและใส่ใจ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เบญจกัลยาณี และ เรือน ๓ น้ำ ๔ (สำหรับแม่บ้านศรีเรือน) (อ่าน 3540 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้