โดนทอดทิ้งยิ่งหนาวร้านราวนัก
มันหน่วงหนักหักหาญมานสลาย
ผ้าผืนใดมาห่มปกปมกาย
ยังมิเท่าคนหมายคลายคืนคำ

สิริวตี
 

ใจบอบช้ำนำมารักษาเถิด
อย่าเตลิดหนีหน้านะตาหวาน
มีไมตรีฉันท์มิตรสนิทนาน
ต้นตระกรานต์ช่วยคิดสะกิดใจ

 

แวะมาเที่ยว...ต้นตระกรานต์

กลิ่นผ้าห่มเหม็นเขียวเปรี้ยวจริงนะ
ซักบ้างละรับมิได้อายเสมอ
โอ้ลืมไปจิ๊กเมียมาฮามากเธอ
หมดเสนอหน้าแล้วขอแจวลา

สิริวตี

วตี....ไม่เกี่ยวน้าาา ไม่ได้พาดพิง เอียๆใคร ไปแล้วเดี๋ยวรองเท้าลุงปลิวมาโดน
ฟิ้วววววว