ตอนช่วงเช้าแบตหมดเลยอดตอบ
พอสายดอดลืมไว้ในรถเผ่น
จนช่วงบ่ายย้ายกลับมารับเย็น
เพิ่งแลเห็นมิสคอลล์ตอนเที่ยงคืน

คิดถึงน้องแทบตายอยากทายทัก
เพราะสุดรักเนื้อเย็นมิเป็นอื่น
รีบโทรหาทันใดดังไฟฟืน
พี่แทบล้มทั้งยืนลืมเติมตัง

ปรางค์ สามยอด
 

โทรหาแล้วไม่ติดคิดไม่ออก
หรือแกล้งบอกเบอร์ผิดคิดสงสัย
วางอีกทีเบอร์พี่นี้อะไร
จะโทรไปทุกวันคุยมันส์จริง

สิริวตี
 

หนึ่งหนึ่งหนึ่งแล้วสองลองดูแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วปลายสายคล้ายว่ายุ่ง
จึงบอกเอาฮาวายเอียนเลียนไหมลุง
เขาขี่รุ้งมาส่งงงใจจริง

พี่อยู่ไหนมาบ้านเร็วเร็วนะ
เพราะเดี๋ยวจะหมดก่อนวอนพี่หญิง
ซื้อแป๊บซี่มาด้วยช่วยพึ่งพิง
อย่าอ้อยอิ่งมาไวได้กินกัน

สิริวตี
 

จะเลิกกินก็ได้ไอ้แป๊บซี่
ปวดไส้ทีชีช้ำระกำหมอง
เคยกินแทนน้ำเปล่าเศร้าจนตรอง
เลิกเกี่ยวข้องอีกคราขอลาทำ

จะดื่มน้ำสะอาดแปดเก้าแก้ว
คิดได้แล้วก็รีบดื่มปลื้มใจฉ่ำ
มีสติคิดอยู่พี่รู้นำ
น้องจดจำได้แล้วเจื้อยเเจ้วมา

สิริวตี
 

ขอเป็นกลอนตลกชวนขบขัน
ที่ทุกวันน้องเห็นเล่นขับขาน
เพื่อหลบลี้หนีหลีกปลีกจากงาน
มาชื่นบานอ่านของพี่ก็ดีใจ

สิริวตี