..... เมากวี .....
.
ดึกดื่นคืนเปรอะเปื้อน............เปียกปอน
มือขยับขับร่ายกลอน.............สนุกล้ำ
ยกกระดกจอกตอน.................คอเหือด แห้งเฮย
ร่ำพจน์เป็นบทย้ำ....................เหยียบห้วงดวงฤดี
.
ทางวิถีผนึกไว้....................วางลง
ประดิษฐ์คำบรรจง...............แจ่มแจ้ง
ปากกาสั่นที่ตรง..................ปายปาก กาเนอ
เหล้าใส่จอกอย่าแห้ง...........เร่งเร้าเมากวี
.
วจีระบำฟ้อน..........................มิหยุด
ไหลหลั่งดั่งสมุทร..................แผ่กว้าง
ไหลลื้นมิสดุด........................ตรงที่ เดิมเฮย
เอ่ยคำลำนำอ้าง....................แอบด้วยเปรียบเปรย
.
เผยผึ่งเพียงธาตุแท้................ยามเมา
วิปริตจริตเอา...........................โอบเอื้อ
สติหมดสลดเฉา......................เฉียบโง่ จริงนา
เหมือนสุขกลับทุกข์เกื้อ...........กระดกเหล้าลืมสวรรค์
.
หมาป่าเดียวดาย
.

 

กวีสรรค์แต่งถ้อย.........เมามาย
ประหนึ่งเมากระจาย......ดื่มเหล้า
พินิศอ่านความหมาย.....จึงผ่อง
โคลงแต่งแฝงจิตเหย้า....ใฝ่เฝ้าเปรียบเปรย

 

...เคียงเคยด้วยมิตรเย้า......ยินดี
ร่วมร่ายร้อยถ้อยวจี............รักซึ้ง
ติชมยิ่งเปรมปรีดิ์..............ขอบอก
สำนึกสุดก้นบี้ง................เพื่อนให้หฤหรรษ์