ปีนี้ ดั่งปีกลาย ตาย..
......
บนสะพานลานวัดสงัดโข
น่าโมโหโทรนัดอยากงัดแข้ง
สามชั่วโมงเมื่อยคอท้อหมดแรง
จะเลาะเนื้อทำแกงแช่งให้ตาย
....
นัดทุกปีที่นี่...เวลานี้
พ่อคนดีหนีหน้าหรือมาสาย
ยืนหมดเรี่ยวเชียวนั่นตาฉันลาย
ยืนเหลียวซ้ายเหลียวขวาเจอหน้าโดน
....
กระทงแห้ง..แรงห่อข้อมือเปื่อย
สองขาเมื่อยเฉื่อยเเฉะเหงื่อเเยะโน่น
รองเท้ากัดรัดจน..ขนดั่งโกน
หัวจะโกร๋น..อยู่แล้วพ่อแก้วตา
....
ยืนในวัดสงัดเงียบเย็นเฉียบเนี้ย
ง่วงงัวเงียงุ่นง่านพาลอยากฆ่า
คนนั้นคลอคนนี้เคียง..จนเสียงซา
อยากจะบ้าขาสั่นหันทิศใด
....
ชะเง้อซ้ายย้ายขวาตาถลน
เงียบเสียจน..สงัด..หมากัดไล่
แบกกระทงหลงทิศ..เดินชิดใน
สัปเหร่อรีบไถล....ไปไหนคุณ
