กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๘)
หัวข้อ♥"เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"♥ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนพฤษภาคม ♥
หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ประพันธ์ โดย กวีชาวบ้าน
..
รักบริสุทธิ์ดุจนภาเมฆากว้าง
กลับเวิ้งว้างพร่างพรมด้วยลมหนาว
ชายคนนี้มีหทัยใสสกาว
แม้แฟนสาวตาบอดหาถอดใจ
...
ยืนจ้องมองดวงตาอุราทุกข์
ดั่งโลกปลุกโศกเศร้าเหงาหม่นไหม้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสกลอยู่หนใด
โปรดขานไขให้เห็นเป็นบุญทาน
...
นาทีนี้ฟ้ามีจิตปลิดปัญหา
คนใจบุญบริจาคตาปาฏิหารย์
กลับมองเห็นเช่นคนอื่นชื่นดวงมาน
ตาสองคู่ประสานสมานกัน
....
เอ่ยทุกถ้อยทุกคำเคยพร่ำพรอด
หากวันใดตาหายบอดเธอกับฉัน
จะครองคู่อยู่กินยินทุกวัน
ยังจำมั่นสัญญาที่ว่าไว้
.....
หญิงสาวยืนจ้องหน้าวาจาเผย
สิ่งดีดีที่เอ่ยละเลยได้
ด้วยเหตุผลจนจิตคิดเปลี่ยนไป
ตาคุณบอดใช่ไหม..ใคร่แยกทาง
........
เดินก้มหน้าน้ำตารินสิ้นไร้สิทธิ์
คนเชยชิดไฉนหนอขอเหินห่าง
ก่อนหันหลังจากไปไม่อำพราง
ดูแลตาสองข้าง...แทนผมที
....
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑"palungjit.org/-4 พ.ค. 2552 -
ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๘
หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ประพันธ์ โดย บางม่วง
... ...
อุบัติเหตุดวงตามามืดมิด
บอดสนิทคิดหน่ายมิวายหมอง
หนุ่มคนรักภักดิ์เจ้าเฝ้าประคอง
ใส่ใจปองปลอบขวัญกัลยา
รอมีผู้บริจาคจักมอบให้
ด้วยความหวังยังไม่ไกลเกินหา
แล้วดั่งเทพประทานสู่กานดา
จะทัศนาโลกสวยด้วยเร็วไว
หมอเปิดผ้าปิดตาของหญิงสาว
โลกงามพราวเพริศพริ้งยิ่งกว่าไหน
สายตามองคนรักประจักษ์ใจ
ตาบอดไปให้ป่วนรวนฤดี
เขากุมมือก้มลงถามเจ้างามสม
ยังรักผมอยู่ไหมใคร่รู้ที่
หญิงสาวตอบตัดเยื่อใยสิ้นไมตรี
ตาคุณบอดแล้วนี่มีใดกัน
หนุ่มตัดใจไม่โกรธมิโทษอื่น
กล่าวขมขื่นก่อนไปไกลจอมขวัญ
ฝากดูแลดวงตาผมสมใจพลัน
คำหนึ่งนั้นผมรักคุณหนุนนำจินต์
แล้วผละเมินเดินไปไกลจากสาว
ไม้เท้าขาวคลำทางพลางถวิล
สองดวงตาสละไว้ให้นาริน
นำยุพินสู่โลกใหม่สมใจเธอ
บางม่วง
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๘
news.siamphone.com/tag/GPS
ขอบคุณภาพจาก Internetรางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒"
หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ผู้แต่ง วิริน
ความรักของหญิงชายหมายเคียงคู่
มิอาจรู้ล่วงหน้านิจจาเอ๋ย
อุบัติเหตุพลาดพลั้งอย่างจังเลย
ตาบอดเผยชอกช้ำจำฝืนทน
เกลียดและกลัวทุกสิ่งยิ่งหวั่นไหว
แม้ชายใดใกล้ชิดเจอฤทธิ์บ่น
นอกจากแฟนคนเดียวเกี่ยวกมล
รักมากล้นมอบใจให้ไปครอง
และแล้ววันฟ้าใหม่ได้บังเกิด
ผู้ประเสริฐมอบดวงตามาทั้งสอง
ต่อแต่นี้ความรักจักสมปอง
โลกเคยหมองมานานผ่านพ้นไป
ลืมตาขึ้นช้าช้าอุราร้าว
น้ำตาพราวพร่างพรูหดหู่ไหม
เมื่อรู้ชายกุมมือเราเขาเป็นใคร
ต้องตัดใจแม้รักหักใจลา
ส่วนชายหนุ่มตาบอดมิถอดรัก
จิตใจภักดิ์เหนียวแน่นแสนห่วงหา
รักยิ่งใหญ่กว่าพื้นพสุธา
แม้นดวงตาสละได้มอบให้เธอ
บทสรุปสุดท้ายชายผิดหรือ
ที่ยึดถือรักแท้แม้จะเก้อ
ก็ยังรักมั่นคงซื่อตรงเออ
ขอพบเจอแบบนี้ชีวิตจริง
วิริน
๒๙/๕/๕๘