“คำครูระนาดเอก ~พิณจันทร์”

“คำครูระนาดเอก ~พิณจันทร์”

ต่อให้จุดเทียนน้อยสักร้อยเล่ม
ก็เหมือนเข็มหล่นกลางมหาสมุทร
เมื่อหัวใจหยาบกร้านเขียนอ่านทรุด
จะรั้งฉุดอย่างไรก็ไม่งาม

เพราะหัวใจคนเขียนนั้นเพียรแต่
มองหาแง่เคืองใจคอยไต่ถาม
คอยสบถหมดสุขอยู่ทุกยาม
คอยประณามชำระทุกประเด็น

“๐ ถึงใครจะเนรมิตลิขิตถ้อย
จนหวานย้อยมดไต่ให้แลเห็น
หรือร่ายคำอัศจรรย์กลั่นจนเย็น
จนไอเพ็ญต้องอายพ่ายมนตรา

๐ หากหัวใจผู้เขียนเพี้ยนและหยาบ
แม้คำฉาบเทพศิลป์ก็สิ้นค่า
กลายเป็นถ้อยลำนำหมดน้ำยา
หากอุราไม่อ่อน..ดั่งกลอนกานท์

จากใจระนาดเอกจ๊ะ”

เมื่อหัวใจจับจ้องคอยมองผิด
เพียงน้อยคิดจิตใจไม่สนาน
เป็นศัตรูหมู่เพื่อนในเรือนชาน
มองผลงานก็เห็นเป็นอย่างไร

ต่อให้จุดเทียนแสงสำแดงถ้อย
ดาวนับร้อยถ้อยแฝงแสดงใส่
หากผู้เขียนเพี้ยนหยาบลงอาบใจ
ดั่งเทียนไขอับแสงจากแรงเทียน

พิณจันทร์ กระต่ายชมแข
27 สิงหาคม 2556

...ครูในดวงใจ...

	ผู้เขียน	หัวข้อ: “คำครูระนาดเอก ~พิณจันทร์” (อ่าน 4781 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้