เหนื่อยทุกวันแค่กายเราเท่านั้นพี่
ส่วนฤดีพี่คลายสบายให้
สุขนิทราคืนฝันปันหทัย
ทุกเอื้อนเอ่ยจากใจน้องได้ยิน

หนึ่งปีแล้วคล้องรักสลักสร้าง
มิเคยเหินมิเคยห่างจางถวิล
รักยังของเราดังนกโบกโบยบิน
รักยุพินอย่างนี้ไปให้เนิ่นนาน

อันป่วยไข้ไม่สบายเป็นไงบ้าง
ต้องอย่าห่างพักผ่อนก่อนอ้อนขาน
ต้องเชื่อน้องบอกพร่ำอย่ารำคาญ
ตอนนี้ยาเลิกทานแล้วหรือยัง

อายุมากทุกวันวันละนิด
ควรคอยคิดรักษาอย่าขึงขัง
หากมีเวลานอกออกกำลัง
อย่าเพิ่งชังน้องปรารภให้ทบทวน

สิริวตี

ใครเอยเคยบอกจะมิจาก
ใครบอกจะมิพรากและสร้างสรวล
ใครเอยเคยเคล้าหยอกเย้ายวน
ใครเอยทิ้งนวลวันนี้แล้ว

หลายวันขาดใจไร้พี่คู่
เช้าตรู่แวะเวียนมิเขียนแก่ว
ลืมกันหรือไรให้คลาดแคล้ว
น้องแก้วร้องไห้ให้รู้เลย

สิริวตี
 

อันทุกความโชคร้ายอย่าหน่ายหนี
ยังมีความโชคดีซุกซ่อนให้
แม้ว่าต้องเจ็บปวดทั้งกายใจ
ยังโชคดีที่ได้ใช้ชีวิต

เอาไว้ทำความดีให้ดีต่อ
สร้างและทำให้พอยังมีสิทธิ์
น้องจะขอพระคุ้มครองผ่องสัมฤทธิ์
ทุกทางทิศที่ย่างมิห่างเลย

ยามพี่เจ็บป่วยไข้พี่ได้อยู่
หรือมีใครแลดูวานเฉลย
โรงพยาบาลอะไรที่ได้เคย
อยู่จนมิมาเปรยประพันธ์กานท์

ต้องทานยากี่วันนั้นจะหาย
อย่าเพิ่งหน่ายอย่าเพิ่งเคืองเรื่องสังขาร
ถามมากไปอย่าก่นบ่นรำคาญ
เพราะว่ามานคุ้นเคยเลยห่วงจริง

สิริวตี

จิตของน้องห่วงหาอาทรหนัก
อาการหนักอยากอยู่ดูแลหวัง
ส่วนตอนนี้ปวดไข้หายหรือยัง
รอนานจนกระทั่งแทบเสียใจ

สิริวตี