กลอนนะจ๊ะน้องสาวเปล่าใช่มีด
เปล่าใช้กรีดนิ่มเนื้อหรือเถือแขน
ใช้สลักประตูอย่าดูแคลน
อย่าเปรียบแม้นมีดเลยโปรดเฉยชา

คนละอย่างชนิดสะกิดบอก
ใช้งานนอกงานไหนไม่ต่างค่า
เพียงต่างงานหน้าที่นี้น้องยา
ย้ำ!น้องจ๋ากลอนอันนิดใช่มีดโกน



อันนี้เขาเรียก กลอน นะ



อันนี้เรียก มีด คมมาก อย่าไปเล่นเชียวนะ


 
(ล้อเล่นนะจ๊ะ)

ช่วยมาลับคมกลอนก่อนจะหลับ
ช่วยมาซับสหายน้ำลายไหล
ช่วยมาดูมาเห็นความเป็นไป
ช่วยมาไต่มาเติมเสริมข้อความ

ไยทอดทิ้งน้องน้อยฤดีเปลี่ยว
ไยหนีเที่ยวทอดน่องน้องต้องถาม
แจ้งตำรวจกันไปจะได้ตาม
พยายามหาคนหายหมายอยากรู้

สิริวตี
 

พี่อย่ายอมให้ชายมาหยามหมิ่น
จับตัดลิ้นให้สิ้นมิกล้าหือ
เข้ามาเร็วเร็วนะจะหารือ
อย่าให้ลุงแย่งยื้อปากกางาม

สิริวตี

อยากจะเรียกขานบ้างยามว่างอยู่
มีหลากผู้หลบหลายอยู่หลายหน
ขอเอ่ยชื่อเรียกขานนามตัวตน
ว่ากมลทุกท่านนั้นอยู่ดี

หรือเจ็บป่วยด้วยไข้ให้รักษา
เห็น"อ้ายอ่ำ"แวะมาโปรดเข้าที่
เชลงกลอนอ่อนหวานสานปรานี
คนอยู่นี่รอคอยเกิดน้อยใจ

พี่"จั่นเจา"หายไปหลายเดือนแล้ว
คงพบแก้วกิริยาอัชฌาสัย
คงลืมบ้านลืมเพื่อนลืมเลือนไป
ลืมว่าใครเคยเล่นมิเว้นเลย

พี่"ตะวัน"เคยสอนผู้อ่อนหัด
น้องคอยขัดเล่นคำนำเอื้อนเอ่ย
จะแหวกดินแหวกฟ้ากว้างกว่าเคย
โปรดเฉลยอยู่ไหนให้น้องรู้

พี่"พิณจันทร์"ขึ้นแรมสวยแซมฟ้า
โปรดเถิดนะขวัญของน้องรออยู่
เข้ามาเล่นเรื่อยไปในวธู
อย่าอุดอู้ทำงานแล้วผ่านกลอน

พี่"วิริน"ยาจิตด้วยคิดถึง
พี่คือหนึ่งนารีศรีอักษร
ยามลับลาห่างหายคล้ายหลับนอน
มิเหมือนก่อนแก้วตามาเขียนคำ

"ต้นตระกานท์"งานเข้าชุมพรแล้ว
หากงานแคล้วคลาเรียงมาเคียงขำ
ส่วนน้อง"กล้า"ปิดเทอมเสริมลำนำ
ร่วมเริงรำระบำพจน์หยาดรดใจ

สิริวตี