เหนื่อยมาทั้งชีวิต
จน..เพ้อ..เลยรึ
..กวีชาวบ้าน..
..
เหงื่อไหลรินรดหน้านัยตาเศร้า
แข้งขาเข่าระบมฝืนข่มสู้
ทั้งงานหนักงานเบาเข้ากราวกรู
เต็มสองหูได้ยินไม่สิ้นงาน
...
อายุย่างหลักหกแล้วสินะ
อีกหน่อยก็มรณะน่าสงสาร
เม็ดเหงื่อก็คงไหลอีกไม่นาน
ต้องจากลูกจากหลาน..จากบ้านเอย
..
อ้าว เป็นอะไร..แต่เช้าเลย

 

กล้าจะตระเตรียมการงานแต่เนิ่น
บอกกล่าวเชิญฟังพระนะท่านเอ๋ย
ชาวบ้านกลอนหลายรุ่นคนคุ้นเคย
อย่าเชือนเฉย ป้ากวีใกล้ซี้เลี้ยว

 

ฟิ้วๆๆๆๆๆ

 
เอาไงดี....น่า