หัวข้อ; การเดินทางพันไมล์ในต่างแดน
ผู้เขียน กวีชาวบ้าน
...
ครั้งหนึ่งในชีวิตคิดลัดฟ้า
เก็บเงินมาห้าปีมีเก้าหมื่น
แม่ใจดีที่สุดเมื่อวานซืน
แอบหยิบยื่นที่ขาดปาดน้ำตา
..
ตระเตรียมชุดสีขาวแขนยาวใส่
ซื้อฮิญาบใหม่ใหม่ไว้สวมหน้า
ยืมร้องเท้าหุ้มส้นพี่สาวมา
เสื่อละหมาดสีฟ้านำพาพับ
..
จัดกระเป๋าใบโตเต็มล้นหลาม
เครื่องบินออกตีสามห้ามเผลอหลับ
แม่คอยเตือนเพื่อนเพื่อนมารอรับ
เต็มรถตู้เป็นตับขับมารอ
..
ลูกหญิงชายรายล้อมพร้อมเคียงไหล่
ส่งยิ้มใสใจขื่น..ฝืนหัวร่อ
''สี่สิบวันมะจ๋า''น้ำตาคลอ
ยืนหน้าแห้งเหี่ยวเปล่าเปลี่ยวแท้
..
ต้องจากบ้านหลานลูกไกลโพ้นนัก
หลายพันไมล์ลูกรักใจชักแย่
ลูกหันปลอบเราว่าอย่างอแง
คอยดูแลตนเองด้วยแล้วกัน
..
ขึ้นเครื่องบินสู่นครมักกะฮ์
ได้เห็นเมืองมาดีนะย์ประหนึ่งฝัน
ปฎิบัติศาสนกิจจิตตื้นตัน
เป็นฮัจญะย์แล้วฉันปัจจุบันนี้
..
(คำว่า''ฮิญาบ''คือผ้าคลุมศรีษะของชาวมุสลิม)
